sarah teasdale

nawa na ang madyik
kung magtagbo ta morag di ta kaila
wa na ang milagro mo kanako
og ako diha kanimo

ikaw ang hangin ako ug ako ang dagat
wa na ang kalami diha sa kaasgad
ako ang sapa nga wala mahaluna
diha sa kiliran sa baybayon

bisag layo sa unos kining sapaa
ug sa dakong taob mahalikay
nahimo kining mas pait pa sa dagat
diha sa iyang katin-aw

muller

walay nakaila kanako sa akong pag-abot,
ug sa akong pagpahawa karon.
Ang mga buwak sa Mayo kaniadto mihangop kanako,
mainiton: ang dalaga naghisgot ug gugma,
ang iyang nanay kaminyoon.

Karon dulom na,
ang dalan ngitngit.
Ang pagpapahawa wa ko damha,
dili ako ang nagpili niana

akong pangitaon ang akong dalan ning kangitngit.
Kuyog ko ang anino sa buwan sa akong kiliran,
pangitaon ko ang badlit sa lasang diha sa lapok.

nganong magdugay pa man ako samtang nangita silang katarungan aron ako palayason?
ang mga irong buang nagsigig ulang libot sa ilang balay.

Ang gugma kamaong manigta ug laing puluy-anan
sa lain-laing lugar sumala sa pagbuot sa Kahitas-an.

Manamilit na ako.
sa hinay nga tunob, sa hinay nga pagsira sa pultahan aron walay makadungog
walay masamok

isulat ko ang akong panamilit diha sa gawas sa inyong ganghaan aron ipahibalo ko pa gihapon kanimo
nga ikaw gihapon ang nia
sa akong
hunahuna.

alang sa namatay nga higala

nindot lang gihapon ang
mga bulan ug mga
bitoon didto sa disyerto
nga walay tawong
naglantaw

anaa ang hangin
bisag walay manugilon bahin niini

sa kanunay moawit ang mga suba sa
ilang panaw
labay sa mga kakahoyan og kakugnaw
sa kadaplinan

ang mga lumot magpabiling lumot
sanina sa mga dagkong bato

ang mga isda maglangoylangoy lang gihapon
sa sapa
nga gilandongan sa mga kawayan

dinhi sa baybayon
kanunay lang gihapon akong mopatik ug mga balak
bisan wala ka na
nga mobasa niini

karong kalag kalag modagkot akog pulo ka kandila
mohalad ako og tulo ka puti nga rosas
alang kanimo

kabahin sa kuan

aduna kunoy dakong
kahulugan ang kinabuhi
sama sa
kuan,

aduna pa kunoy
kahulugan ang kinabuhi
pagkahuman ug
kuan,

adunay kahulugan
aduna
aduna
aduna


wala maghimpos
wala malugti ang pisi
pagkahuman niyag
kuan


usa na siya sa mga pipila ka
nakuan

abi man gud niyag
kaya ang tanan sa paglitok lamang
anang

kuan,

nga adunay kahulugan ang
kinabuhi

unya diay unsang kuana
nga
mas bug-at man diay sa
kataposan

sa wala malugti nga
lig-on kaayong pisi

nga
mas bug-at man diay ang
kahulugan sa
hinanaling

kuan.

kasingkasing

kining mga pagbiya
sa matag adlaw
kon maandan na
morag wala na lang

nahisama na lang
sa hangin nga midampi sa
imong aping
dayog labay nga walay
panamilit

sa una dakong sagpa kadto
nga gikamatay sa usa ka
dalaga

karon ang mga pagbiya
morag wala na lang

ang mga kasingkasing
gitagoan
wala na kini sa tagsa-tagsa
ka mga dughan

ang uban gilubong sa oling
ang uban gitagoan sa kiting

ang yuta

nahaulog na usab ang laing
dahon gikan
sa punoan sa
kamuning

daghan na sila

gihambin sa yuta ang
mga nangahulog

gipamati pag-ayo sa
kahilom sa nahitabo

ang bato

Kahibalo sa iyang nataran
walay mahimong kalapasan
ingon ana ang
kahingpit
sa usa ka bato

ang iyang hinungdan og
mga katarangungan anaa lamang
sa iyang lawas

walay sobra walay kulang
ingon ana kahingpit ang bato

wala kini bahad nga naghatag og
kahadlok bisan kang kinsa

walay baho
nga angayan natong ipanabi

ang iyang kabugnaw ug
katibuok
maoy iyang gitipig nga dignidad


sa dihang ako kining gihawiran
ug akong gilabay
gibati ko ang dakong pagbasol

sa akong kasubo ako kining gipangita
kon dis-a ko kini gilabay

ug sa dihang ako kining nakit-an
ug gibutang ko sa akong palad

subo usab kining mitutok kanako
walay undang

seguro
ning atong pagsulat
og padayegay
nato sa atong kaugalingon
nga kita
nakakaplag sa kalipay
og kamatooran
og katahom
sa dihang mipakpak
ang imong mga
kamot alang kanako
sahay
nagduda ko sa atong
mga tuyo
basin og nagsalo lang kita
sa atong
panagsamang
kanihit og
kabuang

gisaboran ko ang
gutom nga langgam
nga mitugpa sa kahoy
sa atbang sa akong
bintana

isip bayad sa akong
kaayo gitudloan niya
ako sa pag-awit sama
sa usa ka langgam

giawit niya ang
akong kahaw-ang nga ambot
giunsa
apan nahimo man kining
nindot kaayong
paminawon

ang kangilngig sa
makahadlok nga mga dagway
sa atong pagkawalaypulos
nakapaitok kanako:


dagkog bagtak nga mga
babayeng trabahante

mga bako nga tiguwang nga
mga anad na
sa kahasol

mipauli sa ilang mga balay
sa kahaponon

naghukas sa ilang mga sapot
nga morag mga kahoy
nga gipanitan

ang inyong mga hulagway
nakapatunaw kanako
nagkatuagsa diha sa
pagsalop sa adlaw

yukbo kang tupac

dawata ang kalisod
pagkat-on sa dimalas
tun-i ang kasakit
pagbaton ug pagtoo
salig sa imong kaugalingon
baliha ang kapobrehon
himoang pangandoy
karon mobuswak ka sa kaudanahan

sikat

kon imo kining pangitaon
mosamot kaidlas
kon imong sundan
modalagan kini sulod sa
labat sulod sa lawak
ug mangandado

manuktok ka
apan dili mamati
magpaabot ka sa
wala

apan kon molakaw ka na
ug unya maghukom nga dili mo diay
siya kinahanglan
mohinayhinay kini ug pangarte
magpahumot
mogawas sa lawak
mangabri sa bintana
moawit aron nimo madungog
aron tintalon ka niya
pagbalik

apan nakahukom ka na
nga dili mobalik ug
mangayupo kaniya

balikan ka niya inig kagabii
mosulod sa imong damgo
ug manguhit

apan momata ka ug magpanglingo
lig-on sa hukom nga
wa ka na gayod magkinahanglan kaniya

magpaabot siya sa silong sa imong balay
molingkod sa hagdan
kunuhay kanunay nga maghulat
sa imong tawag nga siya
pasak-on

ikaw nga naglantaw kaniya sa kilid
sa imong bintana
mahimong bation og kalooy

apan nakahukom ka na
wala kini siya'y pulos sa imong kinabuhi

realidad sa relihiyon

si dennis nakabuyag nganong
daghang birheng maria sa barangay Dos
nga gisuroysuroy matag
kaadlawon

si joy mibuyag kaniya
"paghilom, basin magabaay ka!"

realidad

ang kabaw
naghumol sa lapok sa tunaan sa kilid sa bungtod
diin ang gamayng sapa
nagdagayday sa usa ka awit

ang manatad nag-ukit sa hinog nga
mga dum-on

sa silong sa balay mipatong ang
sunoy sa lubot sa usa
ka pula nga himongaan

ang tuko mituko sa makatulo
samtang si toto nga nag-ihap kon kapila mituko ang tuko

misirado sa iyang mga tudlo ug dayog
yango-yango

karong gabhiona sa kilid sa ilang bintana
subayon niya ug usab kon duol ba ang usa ka bitoon sa tibook nga bulan

pagkawat sa kinawat

giawat nako ang
imong gikawat nga imo
sang inawat sa
unang mikawat

makapuol sag ning
atong kaugalingon morag
tibuok adlaw tang
nagtulogtulog sa katre
nga walay gibasa

busa akong giawat ang imong
giawat
aron unta dili na nako mabati
ang akong
pagkaako nga sa dugayng panahon
nangawat sa ilang
gikawat

mga tawong gamingaw

walay tingog ni silang
galingkod sa bangko sa kilid
sa mga
tersena

tibook adlaw

walay dili nila kaila nga
tawo nga molabay ning
dapita

tagsatagsa kanila dunay
sugilanon

apan kini sila dili maningog
morag mga irong walay
tag-iya

pagkawala og paghibalik

morag gikan nako dinhi
maoy imong sulti sa dihang nawala ka
ug nagbalikbalik sa maong
agianan

gimino ka
unta gibali na nimo ang imong sinina

usahay nindot sab baya ang
mawala ta
dayong magbalikbalik sa agi
hutdon ang oras
aron unya sa dihang makabalik ka
sa imong
balay nga imong gipuy-an
makaingon ka nga
pagkabugnaw pagkatam-is gayod
sa tubig
nga gikan sa banga nga
matood nga
ato

kaulag

sa dihang midagan siya
paingon sa taas subay sa hagdan
nga tugas
sa iyang mga tunob gihatod siya
sa lawak diin ang dakong
samin
gatagad kaniya

gilantaw siya
gitutukan ang iyang atubangan
nga gaugdo sa
kaulag nga iyang gitagoan diha
sud sa iyang
lawas

kitang nagkuyog ning kalibotan

kining akong panaw
ako lang

bisan ug kuyog ka kanako
bisan ug nagsultianay ta kining akong panaw ako lang gayod

bisan ug imong gihapuhap ang akong mga buhok
kining akong panaw akoa lang kini

dinhi sa ilalom sa akong hunahuna
sud sa payong kong mga pagtoo kining akong panaw akoa lang gayod kini

wala ka masayod sa mga balod sa akong mga pagbati
sa gianod nga sakayan ug sa nalumos nga nagbugsay niini

wala ka masayod
dili nimo matugkad ang lubnganan sa akong mga nangamatay nga hunahuna

dili mo kini masayran
dili mo makita ang pagpamulak sa akong mga kasubo

kay kining akong panaw bisan pa ug imo akong higugmaon
ako lang kini

ug wala ka gayoy labot niini
ug sa bisan unsang panahon dili ko ikaw pahibaw-on kabahin niini

lumalabay

lumalabay lang ang tanan

sama sa mga dahon nga
nangahulog

dili na maihap
di sab mauli

lumalabay lang ang tanan
hinay lang

ang kinabuhi usa ka paglabay lamang
ayaw panggunit

patihulog lang
paanod

ingon ini ang nindot kaayo
nga pagbati

walay gunitan walay kahago
abli ang mga kamot diha sa gatuagsa nga mga tudlo

sa sayop nga paggamit sa pulong

makapabalaka usahay
ang saktong paggamit sa pulong

bisan ug dugay na nimo
kining kuyog
ug suluguon

gani imo man kining
gipanton, gikulit
gihinisan, apan nganong

nakapaaway pa man
kini
sa atong mga silingan

nganong nagbuno man si
Joe
og Gabino?

tungod sa pulong
adunay ilubong human
sa siyam ka adlaw

ug
ang byuda nga nabinlan
og unom ka mga anak
maningkamot na
lang og
iyaha

gugma

sa paghigugma
sayon lang ang pagpasaylo
bisan
gani og dili ikaw
ang sad-an
anaa gilitok gihapon
sa imong
baba ang
"pasayloa ko"

kini tungod
kay gusto lang nimong
magmalinayon
ang imong
gihigugma

daghan ang imong
atimanan

ang kakulangon ug
ang dakong
panginahanglan

nakasaag kanimo sa dakong
lasang
sa kalimot

ug ania nawala ka
sa pasing

dili ka na makatultol kon
asa mo
ako kitaon

ang akong mga pulong kaniadto
nga bulawan
nahimong mga bato
diha sa dalan nga
gibiyaan

apan ayaw kabalaka
nasabtan gihapon ta ka

kabahin kanako
nawala sab ako
nasaag
sa daghang mga lawak
sa akong
kasingkasing

ang akong mga pulong
nahisama na usab sa
mga hangin
nga sa tumang kabugnaw
nakahimog bato
sa akong
dughan

pag-abot sa kahilom

kon magsugod na gani
ug kasabaan ang tawo
ayaw kaayo ug pamati

gisulayan ka lamang
kon motoo ka
nga siya
daghag nahibaw-an

pero sama sa tubig nga
kisaw
qwidaw
kana siya
mabaw

kon mahilom na gani siya
sulayi dayon og
pamati

ining panahona
daghang kang makita nga bunga

ayaw pagdugay
kab-ota ang daghang hinog
nga bunga

pamupo na
ug kon mahimo
katkata ang
iyang
pagkawala sa iyang
kaugalingon

unya kon didto ka
na sa tumoy
lantawa dayon
ang tibook
kalibotan

baba sa dagat

nakasulay ka na
ba ug labay sa bintana
anang
tinood nga gugma?

unya nakita nimo nga
maayong pagkapiang
unya nakasyagit pa
sa katapusang hunat

sakit,
pagkasakit

unya ikaw nga naglabay
niini
nagilti

nangita ka ug
laing amigo
unya imong gihangyo
nga
bunalan ka niya
ug dakong
alho

unya dili siya
mobunal kay nalooy
sa gugmang guba
sa gugmang nagtinga
ug namatay

unya nagbasol ka
midagan ka
sama sa usa ka
suba nga
nawa didto
sa baba sa dagat

gikaon
sa tumang kamingaw
gilumsan
sa tumang
pagbasol

walay kasingkasing

ang akong unang uyab
suot niya ang adlaw sa
iyang dughan
morag kwentas nga
bulawan

init akong nabati
samtang gihagkan nako
ang iyang
atngal

daghang panganod sa iyang
buhok
nindot ang panahon
lunsay ang mga dahon sa
iyang dalunggan

wa ko kaantos
ako siyang nasultihan
nga adunay
kagabhion nga ako siyang
nabudhian

dili niya madawat
ug busa
midag-om ang iyang mga panganod
ug nagpunay ug
ulan

hangtod nga mibaha
sa iyang tiilan ang mga luha
ug siya
nalumos ug namatay

ii

gisulayan ko ug
salbar ang adlaw
apan wala ako'y
nahimo

napalong
ug karon mabati nimo nga ang akong
mga pulong
bugnaw

morag patay ang akong
mga hunahuna
sahay dili na gani pod
nako masabtan

kon pangitaon mo ang akong
kasingkasing
wala na sab kini sa akong dughan

kahoy kining gabok
nga naanod sa
dakong dagat
naunlod
nawala

ingon sila
pagkawala nakoy puangod
nga ako
walay kasingkasing

wa ko
misupak

kana tinood.

drama

ang iyang gugma
init

gani mas init pa
sa adlaw

iyang gipabati sa
dagat

nga mas bugnaw pas
patay....

estorya

iring og bagtok ang
kalibotan: samtang ang bagtok
nagkadugo nga
gipang-it sa iring
nga dunay siyam kuno ka
kinabuhi
ang bagtok
naluay ang liog nga
gikitkit sa iring

adunay busog kaayo
nga nag-ngisi
aduna poy
kalit lang
nga nawa ning
kalibotan

unta

kon unta ang atong
mga kamot hinimo pa sa
bildo
seguro mas maampingon ta
nga modapat
sa ubang tawo kay kita
mismo
hadlok man nga mangabuak
ang atong mga
kumagko