USA KA LANGGAM USA KA BUNTAG PANTAHON SA RUMBLE

A BIRD ONE MORNING IN RUMBLE TIMES

Akong gihagoan og pangita ang sungo
I strained to find the beak

nga gigikanan
from which flowed

sa tono nga miligo
the tune showering

sa palibot og kalipay.
the atmosphere with delight.

I circled the trunks
Akong gituyukan ang punuang

nga dili dako pa sa akong lawas.
no bigger than my body.

Ang akong mga mata misaka
My eyes climbed up

sa mga sanga,
the branches,

naningkamot nga mowiwi
tried to draw open

sa kurtina sa mga dahong
the curtain of leaves

nagpaanindot sa mga kahoy.
adorning the trees.

Pero ang kahon sa musikang
But the music box,


buhi, nagkanta og maayong adlaw,
living, singing good day,

maayong buntag,
good morning,

naputos sa halawom nga kalunhaw
ensconced in deep greenness

layo sa pana
safe from the arrow

sa akong mga mata.
of my eyes.

Hangtod nga ang sungo misira
Until the beak closed

ug milakaw ako,
and I walked away,

nangindahay sa kaugalingon,
promising to myself,

nga sa sunod, ayamon
next time, I shall hunt

ko ikaw pag-usab, pusilon nga buhi
you again, shoot you live

sa akong mga mata
with my eyes

ug embalsamahon
and embalm you

sa usa ka balak.
in a poem.

EL CUEZON
Commonwealth, Diliman, Quezon City