nag-ulan
madungog ko ang tingog sa ulan diha sa atop nga sin
masubay mo ang ilang mga kanaas diha sa ilang mga agianan
hilom kaayo ang kagabhion kay ang mga langgam nangatulog na
sa gawas migilak ang mga dahon nga nanghulam sa dan-ag sa bulan
naglingkod ko sa hagdan atubang sa karsada
walay mga sakyanan nga nangagi
dinhi sa maong oras mora bag nangamatay na ang tanang mga buhi
walay kisaw og ang mga ginagmayng kahayag nga anaa sa mga balay sa unahan
haskang layoa gayod
morag mga aninipot lamang
nagtipun-ok ang akong gihunahuna
morag mga bulingon nga ugma kinahanglang labhan na
bahong lata nga sagbot diring dapita
og ang kahoy nga mahogany nga habog kaayo
wala gayo'y lihoklihok morag gigapos sa hangin
sa akong kamingaw mabati ko ang paggimok sa mga ulod
ang mga tunob sa hulmigas mikatay diri sud sa akong dalunggan
ang hangin gikan sa bukid morag mga hunghong nilang nanay og tatay
ang hagdan misabak kanako
mingaw gayod diay
kon ikaw wala na sa akong tapad
ang hagdan dili man god kamaong motingog
dili kamaong mohawid sa akong mga kamot
dili gani modap-ig sa akong panit
bisan sa akong kadugay nga paglingkod
bugnaw gihapon kaayo ang salog
og ang ulan mikalit og undang
gilumsan ko
sa tumang kahilom sa mga dahon
sa tumang kamingaw sa mga abog
nga nanapot sa dingding
sa libro nga wala na gayod nako ukba
pila na ka semana.
mingaw man, mas maayo pa unta ug wala na lang
miundang ang ulan