sama sa mga poste
nga kawayan nga kanhiay
lambigit sa bungsod
ni tatay

ang akong mga tinguha
usab naglaray
nagbarog
pagkahuman sa paglabay
sa mga dagkong balod
sa mga unos
sa akong kinabuhi

wala matandog
bisan sa kahanap sa
kahaponon
bisan pa sa kabaga
sa mga gabon

sa unahan
akong gilantaw
ang kalamposan