natulog ka karon dugay,
nahimo kong blanko,
nahimo kong usa ka panapton nga walay burda,
sa mga sidsid niini
wala ako'y gihawiran
gusto nakong buhian
ang tanan
ang panapton, ang damgo, ang mga borda nga wala pa natahi sa dakong patag sa hunahuna
wala ang bungtod nga patagon
wala ang dagat nga salumon
wala ang sakyanan nga sakyan aron ako maglutalutaw
nasugamak ako niining mga paghandom
nga unta dili kini ang akong naangkon
samdan, apan wala'y tingog nga og kon pangutan-
ang tubag mao lamang ang
usa ka hilaw nga pahiyom