didto ko sa layo na kamo nakita

miulan.

ang ulan nga nahulog sama sa
sa awit
sa pinitik sa akong kasingkasing
gibati ko ang
kahaw-ang sa ulan nga nahulog sa akong
kasingkasing
wala masalod sa akong dughan
lapos sa bulsa sa akong
panit

nakita nako

ang pagkabasa sa uga nga yuta sama sa
natig-a kong mga pagbati
sa namad-an nga sapa sa akong mga hunahuna
kamo nga nanag-una nalingaw
nalamat sa mga sugilanon paingon sa usa ka lungsod
nga bibo
diin ang mga bata nagdakpanay
nagsaka kanaog sa mga hagdan
sa mga kabayo nga ilang gisakyan
gabantay ang ilang mga ginikanan samtang
mituyok ang mga hapuhap sa kahayag


layo na kamo og ako bitbit ang bug-at nga kalag
nagduda, adunay kahadlok kon unsa ang dangatan
niining akong hukom
sa pagpabilin

ang kawili usahay bug-at og lapalapa
tapot ang mga tunob sa lapok sa kalibog
nagtalikod ako sa kangitngit
apan wala usab ako miasdang sa kahayag
ang ulan mao ang nahimong
bongbong nining akong
balayan sa kahingawa.