DUAW

Matud niya, "bug-at ang akong dughan." Kapid-an ba gyud diay ang mga kwaknit sa kasakit ang nangumbitay sulod sa mga yungib sa iyang kasingkasing?

Nagdahunog ang ka-angghit sa ilang pagka-sinalikway.

Sa hoyhoy nga mga sanga nga iyang mga abaga, makabatog kaha ang uwak sa pag-luib aron sa hinayhinay magmugna'g salag?

Miingon siya nga "natandog ko," ug gisuginlan ko siya nga dili niya katungdanan ang pagsagubang sa akong kaugalingong kahidlaw.

Niadtong akong pagduaw kaniya, naka-alinggat ako nga nahanaw na siya sa akong atubangan, kalit siya nga milangyaw
Sakay sa mga pako sa kamingaw ngadto latas sa halayong Alemanya,didto dapit sa katedral sa Cologne diin maoy puluy-anan sa iyang mga gimahal.

Samtang ako naghulat sa iyang paghibalik, nagpasilong ako sa huyang nga alimyon sa kape kang kansang mga liso gipopo sa Guatemala.
Sa sayong kaadlawon kini iyang gisanglag, giligis ug gitimpla hangtud nga nahimong dagtom nga himaya nga iyang gi-ipis sa akong tasa.

Napaig na gayud ang gambalay sa akong galamhan.
Mikagiw ako sa hingpit palayu sa iyang pagka maayo.
Bugtong nga gihambin ko
mao ang kabug-at sa pagpanginahanglan nga makadap-ig ang unod sa unod.

Ania usa ako ka bakwit, sama sa mga balo kang kansang mga bana maoy manglalaban niining madugay nga gubat nga wala ipadayag
ang ilang mga istroya ang iyang gipaminaw ug gihulagway didto sa Mamasapano

Susama sa pinangus nga dalag nga gikubit gikan sa Liguasan
nga iyang gibitay sa halayhayan aron mamala ang panit niini
diha sa bantang nga ka-init sa adlaw.

balak ni LINA SAGARAL REYES