dayeg sa kabuntagon...

mimata ko og sayo
naandan na
dayog abri sa pc
og
sugod na usab og sulat
sa mga hunahuna nga
nagkatag sa
nataran sa akong
kasingkasing

gibalakan ko ang
gikabalak-an ko nga
umaabot
sa pamasin nga unta
magmalipayon ang
tibuok adlaw

pagkahuman
mitindog ko og mipaso
paso sa
veranda nga kagabii
haskang basaa sa
ulan

gitagoan ko ang akong
mga kamot
sa akong likod

milantaw ko sa dakong hawan
sa mga kahoy nga
nagpalibot ning
akong balay nga karaan

nabati ko ang mga huni sa
kalanggaman
miginhawa ako og lalom
suyop sa hangin nga bugnaw
nga gihandom sa
akong kasingkasing

dinhi sa kahilom
ako ang hari nga gibalakan
sa tanang prinsesa
nga nag-alirong kanako
ning sayong
kabuntagon

pagkaanindot sa
mga yamog
nga nanggilak
pa gihapon
sa ibabaw sa mga
dahon