ang mga hanap

mas nindot gyod seguro ang hanap
sama sa mga gabon nga mitabon pa sa sayong kabuntagon sa mga kakahoyan sa kabukiran
diin ang mga langgam morag mga lama pa lamang sa kalangitan
nga imong naalaan nga luwa lamang sa kinaiyahan

mas nindot nga tan-awon si inday nga nagtapis paingon sa suba
aron maligo maong ang tubig nga lubog mitabon gihapon sa iyang yano ug hubo nga kaanyag
daghan kag mahunahunaan samtang gipiyong mo ang imong mga mata sa dili kaayo dayag

mas lalom ang dili pa kaayo masabtan ug imo kining balikbalikan ug makapangutana ka unsa ba kaha
ang anaa dinha nganong dili ko man kini matuhog sa usa ka paglabay?
gihasol ka sa mga lubog nganong dili kini dayon motin-aw
gikutkot ang imong utok sa mga katunga lamang sa mga tinabonan sa mga sagbot nga anaa taliwala
sa hardin sa mga buwak nga gusto nimong limpyohan

ang imo man god nga naandan, ug mao sab ang ilang gitudlo kanimo sa gamay ka pa mao man ang
mga dayag, ang mga kinahanglan sabton, ang mga makita ug mahikap ug matagna

karon mao ang panahon sa lahi nga pagsuway
tagboon ka sa di mo kaila, hatagan ka sa pahiyom nga hilaw pa
usa lang ka kamot ang iyang ihatag kanimo, daghan ang mga sapot sa iyang lawas
mabati mo ang mga baga nga paghot sa kakahoyan nga lahi na ang tonada

anaa ka sa usa ka garapon, ikaw lang usa, unya baga kaayo ang taklob ug samin
ang imong makita mao lamang ang gamayng aninag sa kahayag
nabag-ohan ka, apan sa dili madugay, madawat mo kini: kanang pagbati nga usa ka lamang ka langaw
unya gustong mangita ug lutsanan paingon sa hangin