PARANOYA

ang hangin hapdos
kon modap-ig kanimo

pagkahuman ang kainit
sa adlaw daw kalayo nga midabdab sa imong dughan

ang tubig sa sapa kon imong tutukan
adunay migimaw nga ngipon sa higanting haw-an

kon mosugod kag lakaw
modagan sad ang bulan nga mora kag gigukod nga mora kag sad-an

paghikap mo sa taas mong buhok
mora kinig mga halas nga mamaak sa imong mga tudlo

ang imong mga tudlo mga limatok
unya ang imong baba morag sobre nga gipapilitan

selyado ang imong mga ngabil
busa sa dihang dunay nangutana kon nganong napuno ka sa kabalaka

igo lang misimag ang imong duha ka mga mata
kay wa kay ikatubag, dayog sirit nimo pauli sa inyoha