nahimong nindot ang larawan sa imong kasakit.
sila nga magtan-aw, samtang gikwadro kini ug gibitay diha sa kisame sa hangin
nagpunay'g ingon,--

 " unsa man kana? lusa ba sa ulo sa kapayas?
gibinuangan man lang kita
wala may katarungan nganong ang lusa anaa man sa kapayas
nga upaw man kini
asa man diay ang buhok
wala man gani bisag usa ka
lusok?"

ikaw ang tighimo sa dili nila kaayo matuhog
ug busa wala'y buwak nga makita
walay buswak nga mahitabo,

"kini siyang tawhana
nagsigi lang ug tiaw-tiaw sa atong mga kaguol,
kon makita nato
ato kining patyon"

mihulga ang usa nga dunay gitago
nga bungot sa iyang
tiyan, didto gayod sa iyang
ginhawaan

ang larawan usa lamang ka paningkamot nga ang tinood
nga kaguol
mahimong usa ka maanyag nga babaye
didto sa sapa nga naligo nga walay tapis

ug ang tanang kaguol aron dili kini makasamad sama
sa usa ka hait nga punyal
mahimong usa na lamang ka

bata nga nagdula didto sa lapyahan
milakaw sa ibabaw sa dagat dayon nawala

ug ang uban moingon nga dunay milagro dinhing dapita
miabot ang Diyos sama sa usa ka santilmo
dayon nawala.