apan walay mibungat diha kanimo nga ikaw, usa ka dakong gaba sa mga nilalang ning gusbat tang kalibotan.

kon nahugno ang balay
sa atong silingan, dayon
nimog ingon: da! gabaan!

kon napurdoy si Ekloy,
nabaligya ang kabtangan
naimbargo ang yuta og
mga sakyanan, mao gihapon
ang imong hukom: da! gabaan lagi!

ang tanang mga panghitabo
nga dili sebo, nga sa imong lantaw
nahiagom ang tanan sa kapait og
kapakyas, amo dayon nimog
ingon: gaba! gaba! ninyong
tanan!

maot ka nga tawo, ang imong
apapangig hirig, ang imong kilay
baga ra kaayo, ang imong agtang
habog, ang imong mga tiil mubo,
ang imong mga kamot hiwi,
ang ngabil baga og lagom,
ang imong mata
budlot, bungi ka, yungit,
dunay dakong ila ang imong
aping, daghang alom ang imong
bukton, hilang ang imong ngipon,
misamot kahait ang imong bangkil,

apan walay mibungat diha kanimo
nga ikaw, usa ka dakong gaba sa
mga nilalang ning gusbat tang
kalibotan.