yabag....

sa tungang gabii gisulayan ko
pagsulat kining balak

nahikatulog ka na
ang imong nawong malinawon nga
nag-atubang sa kisame diin ang
suga hagbay rang gipalong

ang akong mga pulong morag mga
bagtok nga nagtikawtikaw sa kusina
nga sa kagutom nangita og pagkaon
namasin nga naa pay wala masulod
sa kaldero nga kasagaran imong
dat-ogan sa bairan nga bato
aron bisan sa iring dili masungkab

kabalo ka kon unsa kahugaw ang mga
bagtok nga diha sa kangitngit nahimong
mga hawod, bangis, abtik, og kawatan

ning tungang gabii gisulayan ko pagkawat
ang tanan diri kanako nga sa kanunay
akong gihipos gikan kanimo, nga ako usab
nahisama kanila, hugaw, bangis, hawod,

og walay ilhon nga balaod, bilar, laog,
igpot, og wala nako damha nga ako diay
kini sa panahon sa kangitngit, sa panahon
sa inyong mga katulugon, gani, 
nakuratan man ako, kon nganong 
sa pagsulat niining balaka, kalit lang,
nawala ako, og bisan unsaon ko pag-ila
kon kinsa ako, dili ko naman kini
mahimamat, nga mora bag ako nahimo
usab nga usa ka lamat, latagaw, 
kurimos, kulismaot, yabag, og sa dihang
may nadungog akong tunob, kalit lang
usab akong misulod sa usa ka buho,
nga karon samtang wala ako masayod,
gitawag ko kining akong kaugalingon.