tulo ka kumpas

 i
sa dihang nagdalag na
ang iyang pamanit
sa dihang nabati na 
niya ang kahinay sa
iyang lawas

gihinabi niya si
socrates
milakaw siya 
sa dapit diin nagtagad
kaniya ang
mga mamati

gisugdan niya ang
kataposang tahas
gitudlo niya ang
kabililhon sa kinabuhi
ang hinungdan sa
kamatayon

ang mga namati kaniya
gibati ang
pagmahal sa usa ka
amahan ngadto sa iyang
mga anak

dunay nagpahipi sa
daplin
nga sama sa mga
nagpakahilom
misugid sud sa iyang
kaugalingon

("senyor
ulahi na ang tanan"
asa ka man
diha sa pagbuswak
sa buwak
sa imong kabuntagon,
asa ka man
niadtong kalagsik
sa kaudtohon?)

(adunay babaying
gipaak ang iyang dila
nga midugo
ug dayon niyag
tulon sa 
aslom nga dugo)

ii

kon wala lang unta sila
mataha
diha sa kamatyonon

mosyagit unta siya
aron maghimo og
salida

mangluwa unta
siya sa iyang atubangan
aron
mogawas ang 
matood
aron makita ang
lama sa uga nga
dugo
sa miaging kamatayon
diha sa tunga
sa iyang dughan

iii

apan ang tawo
nga giilad
anaa lang gihapon
ang pagpailob

wala nay pulos ang
mga pulong nga
mahait
sa tawong samdan
nga karon
natumba sa dalan
nagkisikisi
sa iyang kataposang
oras
nagdugo ang baba
nagsimag ang mata
nga mikumpisal
sa iyang
mga sala diha sa
wa mangilabot nga
haring adlaw