ning taknaa
nanirado na ang mga mata
sama sa mga bentana
nga gipagngan sa lamparilyang
mga suga
sa bukid...

natulog ka.

pagkahuman mibangon diha gikan kanimo
sa imong paghinanok ang usa ka bata nga walay buot

nga migawas sa pultahan sa imong balay
og minaog sa hagdan og kusog kaayong midagan

paingon sa kamaisan, latas sa suba paingon
sa unahan

sa ilalom sa ulan nga mikusog ang maong
bata nga walay buot
dili gayod mabasa.