wala na kanako ang sentimiento
dali lang man diay mahikalimtan
kon unsa ug asa, ang naandan,
morag wala lang, sama sa nahitabo
karong buntaga, sa akong pagmata
giuna ang comfort room, pangihi,
lugod sa mata nga katulgon pa,
panamin, hugas sa nawong,
panudlay sa gubot nga buhok,
gusto nako nga nindot akong
lantawon karong buntaga, adto sa
kusina diin andam na ang pamahaw,
init nga kan-on, piniritong bangus,
scrambled egg, tsokolate, samtang
ikaw miuna usab ug kaligo, gusto
sab nga presko ang pamati disir
mamahaw, busa miuna ko sa akong
hungit samtang milantaw usab sa
mga balita sa kabuntagon diha sa
UNTV, laing patay, laing nasakpan
ng miangkon nga mipatay sa nurse,
wala kuno siya sa iyang kaugalingon,
lulon sa druga, nagpasad ang mga
patay, lain na usab nga patay,
samtang ako nagpalami sa akong
pamahaw, sakit ang mata sa kadaghang
gibasang kaso, lain na usab nga sulatonon
unya sa akong trabaho, daghang mga
ideya, lain laing baroganan, nga kon
imong paminawon tanan mora kag
malumos, kay silang tanan puros man
gayod sakto, naay nanaway naay
nanghambog nga mas maalamon siya
sa mga librong iyang nabasa sa gawas
sa atong nasod, unya mora bag kitang
nangabilin diri dapat magnganga sa
atong kamabaw,
ako lang usa diri sa akong pamahaw,
kusog ang sounds sa TV, samtang
nag-atang ang maid kon unsay kulang,
tubig sa dakong baso, bugaw sa langaw,
napkin, hugasanan sa kamot, dayon
kon busog na motindog aron mag-ilis,
samtang ang driver gatagad sa senyal
kon molarga na ba paingon sa opisina,
naandan ang tanan, routinary, ablihan
ang puthaw nga gate, sakay sa puting
sakyanan paingon sa opisina,
nindot ang kabuntagon karon, walay ulan
dili pa kaayo init ang adlaw, walay abog,
walay traffic, pagkalinaw sa lugar, diha
sa kabulakan sa daplin sa karsada, sa
mga uma diin namuswak na ang mga humay,
gisuluyan ko na usab ug abli ang bentana sa
sakyanan, aron hanggabon ko ang
kahumot sa paglaom.
ning sitwasyona wala ako sarang basehan
aron sulaton ang bahin sa makililimos, bahin
sa byuda nga nangitag hustisya sa gipusil
nga bana, kabahin sa anak nga adoy-adoy
nga milayas, sa anak nga babaye sa among
stenographer nga nasakpan nga nagdala ug
shabu gitago sa ilalom sa sapatos aron
ihatag sa iyang uyab didto sa prisohan nga
pito na ka tuig didto sa sulod, sa inahan nga
dakog pagmahay sa iyang anak nga gigastohan
sa pag-eskwela apan wala misanong sa iyang
mga pangandoy, sa lending investor nga
andam na nga moimbargo sa yuta nga gigarantiya
sa utang nga sa kataas sa interest morag
imposible na nga mabayran, sa babaye nga
anaa sa pantalan, diha sa kusog nga hangin ug
balod, nga dala sa habagat, naghunahuna nga
unya dapit kon wala nay magtan-aw moambak
na lamang aron matapos na ang tanan.
dali lang man diay mahikalimtan
kon unsa ug asa, ang naandan,
morag wala lang, sama sa nahitabo
karong buntaga, sa akong pagmata
giuna ang comfort room, pangihi,
lugod sa mata nga katulgon pa,
panamin, hugas sa nawong,
panudlay sa gubot nga buhok,
gusto nako nga nindot akong
lantawon karong buntaga, adto sa
kusina diin andam na ang pamahaw,
init nga kan-on, piniritong bangus,
scrambled egg, tsokolate, samtang
ikaw miuna usab ug kaligo, gusto
sab nga presko ang pamati disir
mamahaw, busa miuna ko sa akong
hungit samtang milantaw usab sa
mga balita sa kabuntagon diha sa
UNTV, laing patay, laing nasakpan
ng miangkon nga mipatay sa nurse,
wala kuno siya sa iyang kaugalingon,
lulon sa druga, nagpasad ang mga
patay, lain na usab nga patay,
samtang ako nagpalami sa akong
pamahaw, sakit ang mata sa kadaghang
gibasang kaso, lain na usab nga sulatonon
unya sa akong trabaho, daghang mga
ideya, lain laing baroganan, nga kon
imong paminawon tanan mora kag
malumos, kay silang tanan puros man
gayod sakto, naay nanaway naay
nanghambog nga mas maalamon siya
sa mga librong iyang nabasa sa gawas
sa atong nasod, unya mora bag kitang
nangabilin diri dapat magnganga sa
atong kamabaw,
ako lang usa diri sa akong pamahaw,
kusog ang sounds sa TV, samtang
nag-atang ang maid kon unsay kulang,
tubig sa dakong baso, bugaw sa langaw,
napkin, hugasanan sa kamot, dayon
kon busog na motindog aron mag-ilis,
samtang ang driver gatagad sa senyal
kon molarga na ba paingon sa opisina,
naandan ang tanan, routinary, ablihan
ang puthaw nga gate, sakay sa puting
sakyanan paingon sa opisina,
nindot ang kabuntagon karon, walay ulan
dili pa kaayo init ang adlaw, walay abog,
walay traffic, pagkalinaw sa lugar, diha
sa kabulakan sa daplin sa karsada, sa
mga uma diin namuswak na ang mga humay,
gisuluyan ko na usab ug abli ang bentana sa
sakyanan, aron hanggabon ko ang
kahumot sa paglaom.
ning sitwasyona wala ako sarang basehan
aron sulaton ang bahin sa makililimos, bahin
sa byuda nga nangitag hustisya sa gipusil
nga bana, kabahin sa anak nga adoy-adoy
nga milayas, sa anak nga babaye sa among
stenographer nga nasakpan nga nagdala ug
shabu gitago sa ilalom sa sapatos aron
ihatag sa iyang uyab didto sa prisohan nga
pito na ka tuig didto sa sulod, sa inahan nga
dakog pagmahay sa iyang anak nga gigastohan
sa pag-eskwela apan wala misanong sa iyang
mga pangandoy, sa lending investor nga
andam na nga moimbargo sa yuta nga gigarantiya
sa utang nga sa kataas sa interest morag
imposible na nga mabayran, sa babaye nga
anaa sa pantalan, diha sa kusog nga hangin ug
balod, nga dala sa habagat, naghunahuna nga
unya dapit kon wala nay magtan-aw moambak
na lamang aron matapos na ang tanan.
No comments:
Post a Comment
Lami ba?