daghang salamat

nagkaon akong nag-inosara
silong sa dakong punoan sa 
karaan nga mangga sa atong
eskwelahan kaniadto

gipatawag ni nanay sa maestra
nganong wala masulsi ang pondeyo
sa akong karsones
nganong buslot ang akong ilok
nganong walay plantsa ang akong
puti nga uniporme

wala ako motingog kabahin 
niining tanan
mas giganahan ako sa akong
pagpakahilom

si tatay nalingaw sa iyang tuba
matag hapon
sahay apil pa ang matag buntag
ang kabaw ako ang makatugway
ang kabayo walay gisabsab
ang mga kahoy nga isugnod
nabasa sa ulan 
ang mga habol walay laba
nga sama sa ponda sa ugnan
giagit-it sa kalago

abi kog kadtong tanan normal
lamang sa panimuyo
abi ko ug ang kapobrehon dili
na ikapangutana
abi ko ug ang kasakit usa ka
ulan ug init lamang 
sa matag usob sa panahon
abi ko ug ang lapok hinatag 
lamang kini sa kinaiyahan

samtang nagkadako ako
nagkadaghan ang mga pangutana
nga wala nila tubaga
ang akong mga kahiubos maoy
mitubag niini
ang akong kalisod nga naagihan
mao ang akong tinood nga
magtutudlo

natun-an ko ang paghimo sa akong
mga pangutana ug paghimo usab
sa akong mga tubag
natun-an ko ang mga dula diin
usa lang ang magdudula
nahupong ako sa kaanyag sa kahilom
giganahan ako sa tinipigan kong 
lugar diin walay bisag usa nga
makaadto, bisan gani si nanay ug si
tatay, bisan gani ang akong mga igsoon,


kining lugara hangtod karon
mao lang gihapon ang luna sa akong
kaugalingon
dili mo makita ang pultahan
wala kini gani anino
sama kaninyo
ang iyang pinulungan ako lamang
ang makasabot
ang iyang kalipay ako ug ako lang
gayod lamang

daghang salamat.