abi natog walay mga sala.

sa pagbasa sa akong gisulat
makatingala, nganong morag
wala na ako makaila sa akong
kaugalingon, 

lahi man ang nahisulat na sa
akong unta isulat pa. 

ang akong nahimamat gahapon
wala na sab makaila kanako.
ako sab nakaingon, kinsa man
kini siya.

apan sa kataposan anaa ang
wala na pagpangambat  kana
sa panahon nga makaingon ka
sama sa giingon mo kanako,

ang moabot moabot, ang milabay
milabay, unya sa atong paglakat
paingon didto, wala nay manumbaling
apil ka, ang tumong man god mao
man ang unahan, unya haskang layoa
pa gayod.

wala gani kay makita nga timailhan
kon unsa ang tua sa layo kaayo.
kon mabati mo ang bugnaw nga hangin
dili buot ipasabot nga bugnaw kadtong
lugara. 

aduna man goy mga kalag nga atong
gituhoan nga nakapuyo sa atong mga langob
unya wala nay ganang mobalik.

naglirawliraw ang atong mga utok.
abi natog walay mga sala.