pagpaabot

wala na ang kalayo
wala na usab ang kahayag
diri kanako
karong adlawa nahisama ako
sa bata nga nagpaabot
sa akong inahan gikan sa
lungsod nga misaad kanako
sa usa ka parisan
nga tsinelas

naghinuktok ako sa bentana
nag-atubang sa dalan nga
walay abog
sa mga kahoy nga walay kisaw
ang mga dahon
kay walay hangin

ang tanan karon nagpaabot
sa wala miabot
diri kanako sa akong kasingkasing
anaa ang kabug-at
sa akong ulo anaa ang tumang kagaan
nga nasudlan sa hangin

ang pagpaabot usa ka dakong
kalaay
usa ka dakong bungtod nga
gilantaw lang nako kay sayod
ako nga dili ko na kini
makatkat

miulan na
nagsugod na ug kalapok ang
karsada
mitulo ang luha sa akong aping
subay sa kilid sa akong ilong

gitilawan ko ang akong
luha
mikulo ang akong dila
kay ang kaasgad niini
mas asgad pas
dagat nga walay isda walay
mananagat
wala gani panganod nga mosaad
bisag gamay na lamang
nga pagkatab-ag