ang sala ug ang kalipay

abi mo ang pagwala mo sa sala
kon unsa man ugaling nakawala usab
kini sa samang kalipay nga imong
gipangita sama sa tsinelas sa dihang
wala na kini sa imong mga tiil.

karon hinumduman mo kadtong nagpunay
kang pupo ug tam-os sa kahinog sa mangga
sa imong mga sala
dayon imong gilabay ang nahupsan mos
katam-is didto sa sapa

ambot ba, kon imong pagakwentahon ang
panahon, sa dihang wala na ang sala
wala naman usab ang kalipay hangtod sa
gipahait mo ang imong pinuti nga giluba mo
sa alugnan, sa dihang napalid ang mga doldol
sa gawas sa bentana nga naglutawlutaw
sa hangin hugpong kapuno sa wanang
gibati mo man hinoon ang tumang kalipay.
paghilum diha, maoy imong ingon sa imong
hunahuna nga nahisama sa imong amigo
nga karon miagbay kanimo sa saad nga
magkuyog kamo paingon sa suba sa
kahaponon aron maligo didto ug usob
unya paabton kini sa dugay hangtod sa
imong kaadlawon.