Bisag wala ang dumot.

Gamay siyang pagkalaki.Maalaan nga dose o kinse anyos. Itomon, mubo, hait ang iyang mga mata.
Gipangutana nako siya, kon nganong gipatay niya ang biktima. Ingon siya, tungod kay iya kong gigukod, unya dako man siyang tawo, naigo man gani sa iyang kinumo ang akong likod, apan wala ko natumba. Midagan ko, sige ko gihapon niyang gigukod. Sa akong kakapoy, unya wa naman koy kapaingnan kay pangpang na man ang unahan, mihunong ko ug ako siyang giatubang, dayon nakog handos sa akong hanting diha sa iyang tiyan, maong nagisi kini unya maayong pagkayagyag ang iyang tinae, dayon niyag kahayang. Milanab ang dugo. Giseguro nako siyang mamatay, maong akong gidugangan ug handos didto sa iyang dughan. Nagsiga ang iyang mata, apan wala ko batiag kalooy. 
Nganong imo man siyang gipatay? Duna ba kamoy dumot? Ingon siya, sa way pagpamilok diri kanako, tungod kay iya lagi kong gigukod. Gamay ko. Dako siya kaayo. Pangpang na sa unahan, unya kon dili nako siya patyon, ako man ang mamatay.
Dili ko ganahang mamatay Sir. Serbesyohan ko kinig otso dose. 
Otso dose? 
Misagbat ang Fiscal nga naglingkod sa lamesa. Otso ka tuig hangtod dose ka tuig. Naay tigtambag nila didto sa Provincial Jail. Si Mulok, kadtong mikidnap ug mipatay sa usa ka dose anyos nga bata didto sa Ilihan. 
Karon, mitoo na ko, nga dunay tawo mopatay bisag wala sila nag-away. Bisag wala ang dumot.