bisan pa sa iyang kangil-ad (alang kang cesar)

 gisulat ko ang mga mohon

ang mga ilhanan

gisulat ko kini dugay na

sa tubig ug sa hangin

nabasa mo na kini kaniadto

ambot ug ngano

kon mahinumdoman mo pa ba kini

og ako ba kaha

namahala na ang kapalaran

miabot ang balita sa kamatayon ni

cesar

didto sa suok sa slum area sa carbon

tupad sa karenderia nga

nanimahong tinae sa baboy

sa dinuguan nga

kinaon sa kasagaran

gilubaluba kuno si cesar makatulo sa

iyang dughan 

gitulod sulod sa lawak nga nababagan

sa pultahan

baho na ang iyang lawas

tulo na ka adlaw ang milabay

hangtod nga natimahoan na

kini sa barangay

ug gidala sa kinabaratohang punerarya

sa carbon

gitaho sa kahanginan ang iyang

kamatayon

miabot sa kabukiran

apil na seguro ang kalangitan

karon ania ka sa kasubo

bisan ug madumduman mo pa ang kasilag

ug kasakit nga gihatag sa namatay

mibakho ang langit

mibanaw ang ulan

miabot ang dalugdog ug kilat

diha sa mga mata

nga nabulikat

bisan pag unsa kangil-ad ang

igsoon

bisan pa ug dili mo magdugay

inig kita manggiaway

apan kon kini gilubaluba sa

kamatayon

moabot gihapon ang bation

mong kasakit

mahulog ang mga luha

nga makapuno sa gauga

nga mga sapa....

gipangutana ko ikaw

kon pangitaon mo pa ba ang

idlas nga hustisya

unya miingon ka 

dili na, dili na,

sakto na nga mipahulay na

siya...