abi mo

 nagkaanam kalamian ang iyang mga pulong

morag mga sagbot unta nga gubot apan sa kaanindot

sa panahon nahimong hapsay nga morag pinahapay sa

bata nga giayog sudlay sa inahan alang sa iyang unang

pagpangalawat isip bag-ong myembro sa simbahang

katoliko,

abi mo, nakahunong ko kadyot sa akong kasagarang 

buhaton aron lamang pagbasa ug paghinuklog sa maong

panghitabo karon,

wala ko usa gibuhat ang angayang buhaton

nagpamati lamang ako sa dalogdog nga nahimong musika

sa kusog nga ulan,

sa syagit sa ulan nga nahimong usa ka nindot nga opera

sa teatro nga mahalon ang tiket

sa banha nga baha nga karon morag taghoy na lamang sa

usa ka habol nga gilatag sa higdaanan aron mangsugod na

usab ang duha ka uyab sa ilang naandan nga pagtusiktusik

nga morag mga langgam sa kangitngit sa lasang

nagpamati lamang ako

samtang giusog ko ang tanan kong madungog

aron mabawi ko ug balik ang akong malinayong pamuyo

ang akong naandan nga kalipay 

nga sa atong panahon karon

gihinay hinay ug tayhop sa giangoango nga tigulang

hangtod nga ang kalayo sa dapog mapalong

hangtod nga ang mabilin niini mao na lamang

ang magpakahilom nga aso

ug ang patay nga abo nga nagpiyong sa iyang

mata tupad sa bugnaw ug basabasa pa nga

mga sugnod.