walay kasingkasing

ang akong unang uyab
suot niya ang adlaw sa
iyang dughan
morag kwentas nga
bulawan

init akong nabati
samtang gihagkan nako
ang iyang
atngal

daghang panganod sa iyang
buhok
nindot ang panahon
lunsay ang mga dahon sa
iyang dalunggan

wa ko kaantos
ako siyang nasultihan
nga adunay
kagabhion nga ako siyang
nabudhian

dili niya madawat
ug busa
midag-om ang iyang mga panganod
ug nagpunay ug
ulan

hangtod nga mibaha
sa iyang tiilan ang mga luha
ug siya
nalumos ug namatay

ii

gisulayan ko ug
salbar ang adlaw
apan wala ako'y
nahimo

napalong
ug karon mabati nimo nga ang akong
mga pulong
bugnaw

morag patay ang akong
mga hunahuna
sahay dili na gani pod
nako masabtan

kon pangitaon mo ang akong
kasingkasing
wala na sab kini sa akong dughan

kahoy kining gabok
nga naanod sa
dakong dagat
naunlod
nawala

ingon sila
pagkawala nakoy puangod
nga ako
walay kasingkasing

wa ko
misupak

kana tinood.