kasal sa korte

kaganiha aduna akoy gikasal
nga puros mugbo 
(og pangwenta) diin ang babaye
nga akong gipangutana
nanghambog kabahin sa kataas
(og pasyensa) sa iyang
karon nahimo na nga bana

ang naandan nga singsing 
gisuot (isip simbolo sa ilang
gugmang
walay kataposan kay lagi
ang lingin nga butang wala
man god kahay
utlanan)

apil na niini ang aras ( o kadtong
usa ka dosena nga tinagpiso isip
simbolo usab sa
galastohan sa dose ka bulan 
sulod sa usa ka tuig)

nagtinan-away sila nga nagsugid
sa kusog nga tingog sa ilang mga
panaad, ( sa kasakit og sa kalipay,
sa kapobrehon og kaharuhay, 
hangtod na sa ilang ikamatay)

pagkahuman, nagpirmahay na sa
upat ka panid nga kontrata
dayon ang pagpahulagway
kita na pahiyom sa kaharohay,


oran-oran mitumaw ang tiunay
nga gasa sa ilang kaminyoon
nga tinihik kay lagi wala pa may
saktong ikagasto sa pagpaso sa
simbahan, og sa ibangka nga
bangkete sa restawran, apil na
sa balay og kasilinganan, dala na
ang tibuok paryente og
kahigalahan sa tanang barangay,

ah, hapit nako nahikalimtan
kon unsa kadtong mitumaw, 

ang bata nga liwat kaayo kaputi
sa inahan
og ang iyang taas nga ilong nga
nakuha sa amahan

gasa sa usa ka tuig nilang 
paghagwaay kay lagi mahal baya
ang pagpakasal.