kapoy sab baya nang magkuyog tang
duha, dili ko ganahan kay mora man
ug nakuhaan ang akong kagawasan.
kon mosimang kos wala moingon ka
diri ta sa too, mangutana ko kon ngano
moingon ka lang, ug basta mao na kana.
kon mohunong ko aron molantaw sa mga
bitoon, masuko ka,nganong ang mga
bitoon man, nga anaa man ang mga nindot
nga bitoon sa imong mga mata, usahay
mahingangha ko sa akong pagkatanga
kabahin nianang mga butanga.
sulod sa akong dughan, anaa na usab ang
mga bitoon, ang bulan, ang adlaw, ang
uniberso, nga sa dugay na nga panahon
sa atong panagkuyog, morag ako na lang
usab nga napasagdan. Mihanap ang akong
panglantaw, nahubas ang akong lam-aw,
nauga ang akong suba, nahilis ang akong
mga panganod, nagsigi ug hunas ang akong
dagat, maong ako usab nabalaka?
maunsa kaha puhon kon moinit pag-ayo
ang akong adlaw? kon mangahulog ang akong
mga bitoon? kon manimalos ang suba ug kini
molapaw sa tulay ug magpahaguros sa iyang baha?
kon motaob na ang akong dagat, dayon manimalos
kini sa iyang dagkong balod, unya, iya ra,
pwera gaba, pwera buyag, simba ko,
kon ikaw ang unang malumos?
No comments:
Post a Comment
Lami ba?