Gisudlak nako sa kahiubos ang blangkong papel.
Bisag unsaon, wa gyoy molugwang bitok
sa akong gangangang baba. Maayo na lang unta
kon dunay bisan alimatok na lang akong makit-an
sa katunggan. Kawaton na lang unta nako,
bahalag ang saktong tubag baki ra diay nga galukso-lukso.
Apan wa gyoy nagpakita.
Dili man god maayo kon mo-pass nga way bisan wati
nga magkisi-kisi sa puting papel.
Sa kadugay nakong ganganga, gatan-aw sa kisame:
wa gyoy tiki nga nakakita nako aron lang unta
kataw-an ko ug mahulog sa akong atubangan
aron magkasalimuang ang tibuok saring
makamanginhas kog tubag aning mga baybayong
may daghang kinhason, ug
wa gyoy langaw nga misulod sa akong baba
aron yawyawan kong momata na aning akong
gisudlang langob sa di-maayong-ehemplong-estudyante.
Nakaamgo ko aning pagtutok nako sa
hapit-na-malanay nga papel nga di na madupa-dupa
atubangan sa DOTA, Facebook ug Youtube;
hinuon magbinuntagay nag ampo sa tanang santos
nga gibilanggo sa libro ug internet
nga tabangan ko sa akong dagkong mga gubat
nga sulngon matag adlaw sa pagsulod sa saring.
Giduslak nakog balik sa kahiubos ang blangkong papel.
--ROMEO NICOLAS BONSOCAN
Lungsod sa Carcar, Sugbo
