naglawig ang barkong gubaon
didto tang duha sa sulod
sa cabin
nga baratohon
naghisgot tag mga kabahin
sa panghitabo nga dili nila
angay nga maduggan
ikaw ang daghang ikaestorya
bahin niini
og ako nagpamati lamang
naglantaw ko sa lingin nga
bintana
lapos sa linya sa kagabhion
wala ang bulan
og mga bitoon dinhing dapita
nagpamati ko
wala nagpitokpitok ang akong mga mata
sahi sa akong naandan
miiyak ka
migakos ko
mipiyong ka og ang akong mga hunahuna
milawig kuyog niining barkong gubaon
nga ugma pa moabot
sa atong kapaingnan
dako ang gabii, lapad
tugnaw, gusto unta nakong gakson
apan duna'y mga pulong
nga dili ko na matulon
dako ang gabii, bugnaw
ang akong mga braso
gibikogan
daghan ako'g mga butang nga akong
gitago
dili ko kini ikasulti sa uban
bisan kanimo
gihigugma ko ikaw
apan dili ko ikasaad ang kahangtoran