Kon unsa kakusga ang pagdagpi
Sa hunason, mao sad ang pagduyan
Sa unang laray sa imong pamalibad
Dihang gisuwayan nakog pamugsay
Ang managsilingang kahapdos sa
Tigsong libaong sa imong dughan
Mikalit lang kag lugnot: daman? salimuang?
Matod mo: dili pa panahon sa tingpupo—
Kadtoy sinugdan sa imong kasuko.
Nganong pasaksihan pa
Man nato sa nagpangurog
Nga pagkalawat sa misa ni Padre Dimas
Kun sa tamla sa kubalong pag-uyon
Sa mga talinggatos
Kanang imong paghatag sa perlas?
Ibabaw sa siklat sa panganod,
Walay laing nagpanilap nga mata sa kahidlaw
Niining ritwal, walay gimbuhaton ang habuhabo
Pasagding duawon nila ang namahulayng binhi
Sa banwang pagbati sa mga linuiban.
Kay ako andam nang manubag sa sukot
Sa init ug ulan—
Pasagdan natong magdaghong
Ang tigpanday og sermon
Uban sa mga kantora sa kamanggahan
Nga makig-asoyay sa mga gangis.
Dili kasubhan sa nagkayong bugan
Ang impiyerno sa akong gininhawa
Unsay labot nila sa paghakop
Nako sa gililong sa imong paa?
Walay kinutoban ang paghawid
Nimo sa akong kamot
Samtang kita nag-ubog
Sa tagahawak nga aso
Samtang ikaw nanghimulso
Sa luhagang anino sa akong mga tudlo.
Maayo pag ipakasama lang nako
Nga ako, kintahay, kaihion
Unya sayon rang ibanlas sa kanal
Ianod kuyog sa pilit-pilit nga
Tisyu sa imburnal
Ipabanlas sa hakog nga kahingawa
Sa mga payag sa Junquera
O kaha ipaawas ra sa kabugnaw
Sa buwa sa serbesa
Maayo pag sa pangpang mo ako gihagbong
Kay sa mag-antos lang sa kasakit sa pus-on.
bay tomas
