ang karaang duda

dili usab ikapanghimakak nga bisag
palahubog ang iyang amahan nga lapokon
kanunay ang mga tiil
aduna usab kini tinagoang pagmahal nga
iyang nakita sa ilang panimalay

matag Domingo magbaang kini ug mga kasag
alang sa ilang pamahaw
mangunay kinig lung-ag sa kan-on
prito sa itlog sa bebe nga puniton lang sa ilang
nataran

dugay niya nasabtan nga ang hinungdan sa
iyang paghuboghubog mao diay siya ang 
kinamanhorang anak nga lalaki nga matod pa
ni Nidas nga ilang silingan segurado siya nga
dili iyaha.

ang iyang papa sa iyang panumduman

samtang nagtahi ang maong bata sa
sanina sa iyang monyeka nga baratohon
naglantaw ang iyang papa nga naglingolingo
nga nagsultianay tupad kang Nong Kasyo nga
mangalutay sa ilang barangay unya miingon
ang iyang amahan, "mao na dagway ni ang
mosunod sa tunob ni Tiago" unya mikatawa
si Nong Kasyo ug kusog unya ang maong
bata nga hapit na mahuman wala na mangutana
kon unsa pa bisag ang gamay niyang kalipay
giinitan pa man sa mga panuway.

ako

ali kanako, ...asa ka?
dali na... asa ka lagi?
ikaw ang akong anak?
wa kong kakita nimo sukad.
ako ang agianan.
asa man dapit?
ang akong pagbuot maoy
matuman.

but-an na ko.

walay angay sa pagpakalooy

gihubuan ko ikaw
sa imong sapot

unsa pa ba ang
akong hubuon usab
aron makita mo
ako

gihubuan ko ikaw sa
tanan
sama sa mais nga 
gipanitan

gisulayan nakog lantaw
ang ikaw
apan dili ko gayod kini
makita

nalooy ako sa akong
kaugalingon nga maoy akong
nakita didto

walay angay diha sa usa
ka pagpakalooy
walay barog diha sa 
pagpakalimos

irong nagtagad sa bukog
sa manok nga imong
gikuhaan sa tanang unod
unya imong gilabay didto
sa dapog

kabayong ihalas

ikaw ang ihalas nga 
kabayo sa
akong disyerto

nakaantos ka
nga naglantaw kanako
nag-inosara dinhi
nga nagpaabot sa akong
kamatayon

pagkapadpad kuyog sa hangin

namati ka sa ilang
gihisgotan
nga alang kanila
nindot

ang ilang mga singot
hagkot
daghang buwak nga
migawas sa 
ilang mga baba

apan alang kanimo
walay bili kadto
dunay lain alang kanimo

nga dili mo mahisgotan
tungod sayod ka
nga alang kanila kini
dili angayan kanimo o
sa tanan

ang imong kahilom
namuwak usab
hangtod nga kini
nangalaya
unya ang hangin ug
ang hangin lamang ang
nakasabot bahin niini

ang ilang kapalaran
mao lamang ang kaanindot
sa ilang
pagkapadpad

Ang lugas nga imong gibutang sa kangitngit sa puko

kadtong lugas
nga imong gibutang
sulod sa puko
karong adlawa
nagsugod na sa pagtubo
hinay hinay nangitag
lutsanan diha sa
kahayag

kon makapaabot ka
hapit na mogawas ang
iyang unang dahon
nga maoy moasoy
kanimo sa tanan.

panagsalo

ang kutsara
pasagdan
sa iyang pagkakutsara

sama sa tinidor
magpadayong tinidor
kay lagi
gihimo mang
tinidor

kon ang ulo tinidor
unya ang tiil
kutsara
dili na angay
nga ikabalaka
kay mao na gayod
kana siya

gihimo kana
gituyuan paghimo
sa naghimo
kay walay gihimo
nga pinasagad

adunay mga kabag-ohan
nga atong dawaton
dinhi sa kusina

ang lami nga
ania kitang tanan
nagsalo sa
usa ka giandam

busa abot sa
atong pagkabusog
awit na
kay mosayaw ko.

pasagdan na lang

lisod
maghunahuna
mora kog
gilubaluba

niay sayon 
nga pamaagi

kuyog lang 
sa sulog
sama sa usa
ka dahon

ania na
ang tanan
pasagdan na
lang.

pagputol sa kaugalingong buhok

wa siya ganahi
sa dihang
nakita niya nga
giputol nako ang
akong buhok

usa ka adlaw niana
gusto niya kong
pakaslan
tungod kuno sa 
kamingaw niya kanako

wala ko 
mitubag kay sulod
sa akong
kasingkasing
makamao kong
moputol sa akong
buhok.

agtang

ang balak
mao ang pagpangumpisal

sa mga sala
nga gitabontabonan
sa mabulukon nga
mga tunok

diha sa agtang nga
gasinaw
nga morag 
dili masamdan...

tanghaga sa kataposan natong panagkita didto sa mga panganod

sa atong
kataposang panagkita
didto sa
mga panganod

giganahan kong
naghandom nga
niadtong tungura
wala na koy
gana nimo.

mora kog
cactus nga naibtan
sa akong tunok

mora kog 
iro nga giganahan
sa akong 
hikot.