gialim sa kahilom ang mga tinipigan.

giyayongan nato ang
pinutos tang tinagoan
paingon sa atong gikalot
nga iyang lubnganan

bisan pag wala kay tingog
kabahin niini, nasayod na
ako sa maong kahulugan

sama sa mga naghilomhilom
nga bitoon didto sa langit
ang nahitabo mahitungod sa
bulan ug sa kagabhion
dili na angayan pang ipanugilon

sa ngalan sa gugma sa adlaw
sa buwak, sa isda ug sa lam-aw
sa bato diha sa balas, sa ulan
ngadto sa bonbon, gialim sa
kahilom ang mga tinipigan.

unta "kadto siya, ako"

sa universidad
mibalik ko
hapon na kadto
wa ka matingala
sa duha ka 
manag-uyab nga
mitago sa likod
sa payong nga
itom
nagdikitdikit
sa ilang
kapilit

daghan kog
nahinumduman
balik sa akong
karaan

naa pa gihapon ang
hunghong
sulod sa akong 
dunggan
nga unta "kadto
siya, ako"

ang nausab

nahuman na ang
mga pagdahom
miabot na ang
kahilom,

nga misulod sa
lawak
dayog lingkod
sa kilid sa bentana

lantaw sa mga
nanglabay
nga mga walay
ngalan

unya ikaw nausab
na kay wa na nangutana
kon unsa ang ilang
tuyo
kon unsay ilang buhat
ug kon asa sila
padulong

larawan sa usa ka magtiayon

ag didto mis macau
misandig kos haligi
sa galaxy
kay gikapoy unya
migakos siya nako
alang sa usa ka
pagpahulagway.....

pwerte

karon
akong gibanhaw
si linda nga
haskang gugmaha
kaayo ni 
manuel

gani ang larawan
niya iya
mang gihagkan
hagkan samtang
nagtabyog kini
sa duyan

apan dili kini niya
masulti ni
manuel
nga atua nananggot
pas
tuba aron
ibaligya sa tersena
ni lilia

ang babayeng 
ginganlan nilag burikat
sa olingan
ang sobrasobra ni
badong
nga gitaban ang ilang
batan-ong
tindera
sa bisag unsa

kita jud nako
kon giunsa paghalok
ni linda ang
larawan ni manuel
dayog gisi gisi niinig
pino kaayo
daw mga bildo sa
baso nga maayong
pagkabuak dihang
gilabay kini niya
sa sementadong bongbong
sa among kusina

hinoon wala si papa
kaniadto 
nga miapas ni mama
nga miuli ug balik
sa ilang 
balay sa gata didto
sa clarin.

nawala ko

sa dihang gilitok
ko ang gugma diha
kanimo
nahilis ko nga morag
ice sa tumang kainit
sa adlaw

nahimo kong tubig
nga misurop sa 
balas

nawala ko.

ang unang bentana sa atong kagawasan....

ang akong sundalo nga
amigo, 
nagpadala ug usa ka
pungpong 
nga pulang rosas
sa iyang kaipon kaniadto
nga layo na 
kaayo niya karon

hadlok nga siya surahon
nga nahigugma na
nag-una siyag sulti nga
pamuyok ra daw kadto

miingon ko nga
way maghago ug padala
ug buwak kon
wala kini mantsa sa
gugma

(ug nganong mahadlok man
kon tinood man ugaling
nga karon
gibati na siyag gugma
bisan pag nagpagahigahi
kini sa iyang
pagkalalaki?)

mahuyang ang tawo
kon kini mahigugma
bisag unsa pa ka gahi ang
katig-a diha sa kasingkasing
sa kasilag
bation gihapon niya ang
kahumok sa mamon
ang gapas
ang balahibo
ang buhok

ingon ko kaniya
ayaw kahadlok
kamatooran ang kahuyang
ug sama sa tanang mga
kamatooran
mao kini ang unang
bentana sa atong
kagawasan....

walay sipyat

usahay
mora kog
gituok sa
pagbasol
nganong ikaw
man ang
akong napili

ikaw nga
pinilian
ikaw nga hangtod
karon
hilaw lang gihapon
ang pahiyom

basin moabot
ang kabuntagon
nga makamata
ako sa
akong dakong
sayop
sa akong dakong
sala

gikahadlokan ko
kining
pagtumpag sa akong
balayan

hinoon kon 
moabot kini unsa pa
kaha ang
akong mahimo?

gawas lamang sa
pagdawat
dayog biya
dayog hambin sa
daghang panamilit
nga karon ko
lang gayod
masugilon diha
kanimo

ikaw nga tulog
diha sa kapungot usab
kanako

dili ako mangutana
kanimo
kon unsa ug kon ngano

ang akong kinabuhi
dunay iyang
kaugalingong
pangwenta

daginoton gayod
bisag unsa kagamay
bisag unsa ka dako
gitimbang ang tanan
nga akong
gipanglabay

niining atong tugkaran
mahiuna ang pagbasol
unya musonod ang pasalamat
sa tanan, sa tanan,
walay sipyat.

dili malipayon

gihandom ko ikaw
unta sa dihang
nasirad-an ang pultahan
gihagkan ko na unta
ikaw

apan kining kagaral
kining kataha
kining torpe nga kasingkasing
nagpadilidili man

gihandom ang dagway diha
sa samin
desente, katahaan
limpyo, 
saktong integredad

dili malipayon
patay ang dila
uga nga alingagngag
gitay-an nga 
baba.....

ang akong timon ug ang akong bugsay

hagbay ko rang
gilabay ang akong
kagawasan

gipasinaw ko ang
akong hawla
mao kini ang akong
panimuyo

akoa ang pultahan
niini
ako ang tigpanira
ang tigpang-abli

dili mo na ako
matudloan kon unsa
ang kagawasan

hagbay ko ra kining
gilabay sa kawanangan
walay pulos
diha sa pagpila anaa
ang tumang 
kalibog

labad ang akong ulo
sa sakayan sa 
tunga sa lawod
unya ang akong bugsay
gamay
ang akong timon
bali.

puros amang

ganahan
ko nimo
hilomon nga
tawo

daghang
panghitabo
apan wala
kay 
gisugilon

ganahan ko
nimo hilomon
nga tawo

gihaploy mo
sa kanunay
ang ako usab nga
kahilom

ang akong mga
buhok
puros amang...

palad

palapos sa pikas
dunggan
walay nakit-an

ang kalinaw 
ania kanako sa
walay pag-ambat

naligsan nga iro
gidungoy nga manok
nalaphawan
nga iring
bata nga nahulog
sa naputol nga
sanga sa santol

palad. palad. 
palad kana.
unsa pa bay
samokan?

pahiyom

balikon ko
sa pag-ingon

ayaw kog
basola

ang nagsilot
kanimo
mao ra baya
upod ang imong
binuhatan

naningil lang
ang giutangan
unya ikaw man
god ang
nangutang

busa sa imong
hangyo
ang akong mahatag
mao lamang
ang usa ka
walay ngalan
nga pahiyom

pasayloa
apan wala na dinhi
ang tig-ayom-ayom

ang mga iro ni mayor

grabeng mga paghot
sa mga iro kagabii
naapil kog kabilar
sa walay  hinungdan.

sakto ka,"mga
sinweldohan" nga dili
mabasol
kay lagi
"panginabuhi lang!"

kinabuhi: wala nako giawit: kay unsa bay bili sa kinabuhi, kon sa gugma mo hinikawan

gipapili ko

gugma ba
o kamatayon

wa ko sa duha

gipili ko
ang kinabuhi

ubay ubay

ang 
sekretong pultahan
sa likod
sa kusina

ang wala mapalong
nga suga
sa kamalig

ang bitoon nga
nakalimot
sa kabuntagon

ang bata nga
mitago sa bukag
samtang
nangalupad ang
mga plato

ang nalusngag
nga pultahan nga
gitakbas sa
animal

ang habol nga
namantsahan sa
dugo
sa kinawatkawat
nga kalipay

ang hulagway
ni linda nga
gigisi ni manuel

ug uban pa
ug daghan pa 
ang mga ubay ubay

ang mga mumho
nga nabilin sa
lamesa

ang nabukog
ang misyagit sa kasakit
ang mikatawa
sa tunga tunga sa
kamatayon
sa dili na nato kaila

ug uban pa.
daghan pa.

mas tam-is pas gitalumtom nga mangga

ug nganong 
gipangita mo pa man
ang uban?
duyog sa imong
kasubo?
bahin sa katawa
sa mga pulak sama
sa mangga
sa lapokon nga 
gihulgan?

ug nganong dili ka
man magpuyo
diha nga ikaw lang?
nganong dili ka man
makalahutay pagpamati
sa ulan?

gipangutana ko ikaw
aron matubag mo kini
aron mailaila mo na
gayod ang imong kaugalingon


ahh, wala ka pa gayod
mapatigayon
kabahin niining mga
maayong
pagkabutang

dili pa maayong
pgkahan-ay ang tanan
bahin kanimo
wala mo pa masinati
ang imong kalag

busa pasagdan ko una
ikaw sa imong kasakit

nindot baya ang mawala
kay kini makaplagan ra
baw-an mo ang bunga sa
kasakit
mas tam-is pa kini sa
gitalumtom nga mangga.

hilom nga pasalamat

hapit wa ko kaila
nga ikaw pa diay kadto
sa dihang misulod
kas akong lawak
nga walay pagpanuktok

namyahok na ang imong
aping
nalarag na ang mga
ngipon
gani ang duha ka
bag-ang
morag lunod na

lagom na kaayo ang
imong mga wait
tungod sa kakusong
mong pagpanigarilyo
(kababayeng buhat)

minggitib ang mga bukog
sa imong abaga
uga na ang mga panit
halhag na ang buhok
(lahi ka na gayod 
sa kaniadto)

babayeng gawasnon
maoy imong panghambog
manok nga walay hikot
irong kiwil ang ikog
alibangbang nga walay
bali ang pako
abtik nga manatad
danlog nga siwil


gipangutana mo ako
kon malipayon ba ako
sa akong kaminyoon

gipangutana ko usab 
ikaw kon malipayon
ka ba sa imong
kagawasnon

ang atong mga tubag
napuros lamang diha
sa patik sa pulong

gipakita ko lang kanimo
ang akong pamanit
ang akong agtang
ang akong mga kumagko
ang akong mga mata
ang akong ngabil

miingon ka, sa dihang 
milakaw ka na
"nianing bahina dili ka
makatugot nga ako ang
makadaog"

sa sulod sa akong dughan
mibungat ang akong kasingkasing
sa usa ka hilom nga pasalamat