ang importante buhi...

balikbalikan ko gayod kining
panghitabo,
kabahin sa giap-ap na nga kabo.

daghang mga kahibalo ang akong
mapupo
kabahin sa naughan nga sapa 
sa naputol nga tubig
sa kataposang tulo sa ulan
sa lapokon nga salog sa banyo
nga atong gitindogan

sa akong kabahin, gidawat ko ang
gitay-an na nga mga pagbati
nga dili na madala ug tiltil sa 
tigib sa salapi,

supak na kini sa kabubut-on sa mga
bitoon 
apan ako lang gayod siyang pagabuhaton.

gipukot ko lang ang mahimo kong 
kaagi niini,
kabahin sa pancit nga nanimahong aso
sa dili pa kaayo uga nga gisugnod mong
palwa.

puhon  inig kahinog sa labana nga
gabitay sa sanga
kon hapit na kini mahulog sa yuta
basin masabtan mo ra ang maot kong
gimasa.

karong adlawa wala ko gihandom ang
gugma,
wala na kini kanako, ug wala na usab
kini kanimo.

matod pa sa akong gihigugma kaniadto
ang importante, bisag magkinaunsa pa
mao lang kini: nga buhi pa kita unya
nagkita nga morag wala ra.

karon sa atong panahon
balwala na ang nawala nga tsinelas.
ang nabilin, pasagdan ra
nga nagnganga diha sa hagdan
nga gabok
sa balay nga gianay
sa gibukbok tang mga kasingkasing.