ANG-BUNGOT-NI-KADYO
SI KADYO ang labing ilado nga sirkero sa
karnabal ni June ug Geline. Bunguton siya ug guwapo. Bisan asa nga lugar
napadpad si Kadyo sa pag-panimpalad sa panginabuhi.
Kuyaw, makapakitbi sa atay, ug makaputol sa
gininhawa ang pasundayag ang mosugat sa mga mata sa manan-aw kon turno na ni
Kadyo. Tiaw mo bay molatay man siya sa uling nga nagbaga, mougom og bombilya
nga gikuryentihan, magpalabay og punyal sa iyang buko-buko, unya bisan garas na
lamang wala gayuy tatsa nga makita sa iyang lawas.
Midas-ag ang suwerte sa kinabuhi ni Kadyo. Ug
usa ka adlaw niana, nananghid siya nga mobuwag na sa karnabal nilang June ug
Geline aron mag-kinaugalingon na lang.
Tulin nga milabay ang panahon. Si Kadyo
nanag-iya na og kaugalingong karnabal nga gipunsisokan ug gihugopan sa daghang
tawo.
“Kadyo, gamita imong swerte sa minaayo. Timan-i
ang nagdala sa imong suwerte mao ang imong bu…” Nagdamgo si Kadyo sa tiguwang
nga bunguton. Apan nahukaw siya kay gipukaw sa iyang asawang si Tansyang.
“Sus, baya nimo, Tansyang, uy! Naputol hinuon
akong damgo bahin sa akong swerte,” ni Kadyo, dayong timbakuwas gikan sa
lantay.
Alas singko na sa sayong kabuntagon. Mangandam
na siya sa laing anib sa panginabuhi sa iyang karnabal.
“Tay, nia sila si Noy Tonyo ug Nang Lita gikan
pa sa Danao. Manghuwam silag kwarta nimo para ipuno sa ilang bayranan sa
tubig,” pulong sa iyang kamaguwangang anak nga si Mara.
“Hala, tagai. Ingna si nanay nimo, kadtong
akong gibutang sa kurdiso sa ulohan nga bahin sa altar,” ni Kadyo nga naila
usab sa iyang kamaayong tawo. Manggihatagon ug mang-gihunahunaon sa kalisod sa
iyang isigkatawo.
“Boss Kadyo, ang atong pasundayag karong gabii
giulohan og Kadyo Kublan,” matod ni Buddy nga iyang tiketero.
Miabot ang kagabhion. Alegre na sab ang
karnabal. Nagkalain-laing pasundayag ang nasaksihang sa mga dumuduong. Apan ang
gikahinaman sa tanan mao ang katapusang bahin diin may ipataroy nga tulo ka
punyal sa iyang buko-buko.
“Mga higala, buot ko kamong sayran. Mao kining
gabhiona ang katapusan nakong pasundayag kay gusto ko nga mosud na sa
panginabuhi nga kasarangan. Gusto kong dunay kalainan ang inyong makita,” ni
Kadyo dayong tangtang sa taptap sa iyang nawong.
“Uy, Kadyo, kabata diay nimo tan-awon nga way
bungot!” hugyaw sa mga tawo.
Unya tuman nga kahilom ang mihabol sa palibot.
Tanang tinan-awan napunting sa entablado. Usa, duha, tulo. Sunod-sunod nga ihap
sa anawonser sa karnabal matag buhi niya sa punyal nga mitaop sa buko-buko ni
Kadyo.
“Naunsa man ko? Naglisod kog ginhawa. Sakit
kaayo akong buko-buko. Akong bungot diay maoy akong swerte sumala sa tigulang
sa akong damgo,” tuaw ni Kadyo dayong kapawong sa iyang panan-aw. Nadutlan ang
kublan. (KATAPUSAN)
