wa ko nakaiyak
sa iyang sugilanon
kadtong didto siya sa
Baguio sud sa
katorse ka adlaw
og sa hamubong higayon
sa dihang giayag niya
ang kainit og ang kabugnaw
nga nagsalapid
morag iyang mga pulong
nga sa iyang mga ngabil
nasakpan nga
namakak
tungod og alang sa kalamian
sa gugmang iyang
nakaplagan didto
nga nagkita sila og nagpahuwas
sa tanang wala kagawas
ayaw isipa nga
pulos pus-on lang kini
sayog ka
miapil sa mingaw nga sayaw
ang kasingkasing
samtang nagtalikdanay
ang duha
aron mahipos ang kainit
gamay lang kaayo
apan nakapabuhi kaninyo
duha ka kamingaw nga
naghangop
wala ko moiyak sa inyong
sugilanon
naandan na kini sa akong dunggan
gani wala na kaayo kini
mamati og wala na kaayo
mag-ambat sa nakita
nga mga gapnod
og sa mga tunob
kapoy na
kining manunulat usahay magbutang
sa usa ka kataposan
nga ingnon tang tinood
kay lagi
wa man matuman
sama sa usa ka mangga nga aslom
nagtubod ang akong laway
unsaon ko kaha pag-antos nga dili
motoo
sa dihang gihidhiran na kini
sa ginamos nga
mayos?
mangagho ko
kausa, kaduha, molingolingo ko
dili kini tinood
sa kataposan didto sa hardin sa ibabaw
sa bungtod
tupad sa mga gapnod
nga gialirongan sa mga giyamogan
pa nga mga buwak
gigakos mo siya
hugot kaayo
gihawiran mo ang iyang nawong
og dayog
sirado sa iyang ngabil ngadto
sa imong ngabil
pagkamahimayaon sa kalinaw
ning unang pagbakod sa gugmang
kanhiay rang
patay....
