yano lang ang mga pulong
miabot sa hagdanan og
miampo nga imo untang
abrihan,
daghan ka og mga
katarungan,
nahikatulog ka kay kusog
kaayo ang ulan og
bugnaw kaayo ang panahon,
gadaot ka og
taas kaayo ang imong hilanat
gipanuhot ka
gangotngot ang imong tuhod
gisuka mo
ang imong kaugalingon
ngadto sa salog
nanimaho ang imong lawak
og pati gani ang imong
iro migawas
ang iring nanghiwi sa
iyang simod
dili maantos ang
nasimhot
sa imong mga bakak
og mga pasumangil
kasayang sa
panahon
og ang mga pulong nga
migilak sa ilang pagkabulawanon
nga dugay kaayong
nagpaabot sa pag-abri nimo
sa pultahan
nangabasa intawon
sa kusog nga ulan
og nagkurog sa kabugnaw
sa kaadlawon
migilak ang ilang mga luha
diha sa hilom nilang
pag-iyak
og sila
milalin
mibalhin sa laing pultahan
diin adunay laing nilalang
nga sa kadyot lamang
nilang pagpanuktok
giablihan dayon sila
og giabiabi
gipainom pa gani
sa init nga kape
og gipahatan sa
usa ka pan
sa kalipay
nakasayaw ang mga haligi
sa maong
panimalay....
6/19/2011
Subscribe to:
Posts
(
Atom
)