kagabii sa akong pag-uli gikan sa trabaho
miatubang ko sa samin
nakiglambigit sa akong nakita
ako.
gihubo ko ang akong gisuot
og nakita nako ang akong kaugalingon nga kanunay kong
gitago diha sud sa mga sapot
mga tiil nga nahulma sa iyang mga sapatos
buhok nga gipaningot sa kalo
dughan sa tabon nga baga nga panapton
karon hubo ako
ug nakita ko ang kadaghan nga nabag-o sa akong lawas
gidarohan sa nanglabay nga panahon
puti nga bungot
kunot nga agtang
lawlaw nga paa
budlot nga mata
tiyang hay-ad
kinsa ba ang naghimo nakong tigulang
kadali ba sa panahon
aron magsugod na ug kahuyang ang akong mga tuhod
ug kurog sa akong mga
kamot
sa kanunay hilom ang samin
apan kon duna pa kaha kini baba og dila
seguro
magyawyaw kini kanako
og sa iyang hait nga dila
labtikan niya ako
sa iyang gitagoan nga ikog sa pagi
nga mga pulong
kinsa ba?
ah, ikaw da.
higala mo unta ang panahon
kuyugan ka og suroy sa layo nga dapit diin nagpuyo ang kaanyag
og kahimsog
apan giunsa mo ba usab siya?
gipaspasan mo
gilutas
gidahig mo ang iyang ulo sa bongbong
gikutlo mo ang kabatan-on
sa dili sakto og hinog nga panahon
busa karon
anaa ikaw, gustong mokumpisal sa usa ka litaniya
nga pagbasol
8/04/2011
pakighimamat sa samin kabahin sa paglatas diha sa pader sa pikas nga panahon
Subscribe to:
Posts
(
Atom
)