Florence syndrome: mao ni ang akong nabati sa dihang nakakita ko nimo. Nangutana ka: alang nimo unsa ang sinugdanan? Buot kong molitok og kataposan. Apan galisud ko og tulltol sa akong buot ipasabot. Bisan lisod, gitubag kita. Nahilom ka. Gikuptan lang nimo ang akong kamot. Naay mga adlaw nga sama niini: kalit lang tipigan nimo ang imong kaugalingon sa akoa. Hangtud, dili nako kahibalo unsaon pagbisita sa imong kahilom. Mahuman ang adlaw nga wala ko kahibalo sa ngalan sa imong mga iro, sa pila na ka bungtod ang imong nakatkat, sa kung unsa ang imong nabati sa unang higayon nakapalupad ka og tabanog , o sa kataposang nimong paghilak tungod sa gugma. Sa dihang magsugod nako og estorya, ug mangutana kanimo. Maihap lang gyod nako ang imong isulti: kuan, dlii, mao, basin. Hangtud wala nako kasabot kung unsa ang kahilom alang kanimo. Di ka ganahan makipag-estorya, tungod ba kay naguol ka? Gikapoy ka? Naglagot ka? Imong kong gipabisita sa usa ka kalikopan, diin ang imong mga sugilanon nangalubong. Sama ko sa usa ka archaeologist, nagkawot sa mga pulong nga dili nimo masulti. Karon lang nako namatikdan, dugay-dugay naman diay kong nahigugma sa mga pala. Kung kanunay kong naa sa imong kiliran, pila ka mga pulong kaha ang imong makalimtan. Unsa kalawom sila? Unsaon kaha ni nako sila? Tun-an? Dayon, ibalik ni nako nimo aron dili na nimo makalimtan. Lagi, dugay naman diay kong nahigugma sa mga pala, ug dili kanimo. Basin apil nako diri sa mga nangalubong, basin ba. Ug sa dihang magkita ta og balik, ug kuptan nimo ang akong kamot, dili ko mokupot, dili ko magtingog. Unsaon nato pagbalik sa sinugdanan? Unsaon nako paglitok sa kataposan? Basin ang tinuod nga gugma kinahanglan mamatay aron tinud-arong mabuhi. Ganahan ko mahibaw-an.
