moabot sa atong pangidaron nga ang katulugon nipis na lang kaayo.
ang bulan sulod sa imong kalimutaw
puti dayon ang palibot niini mao ang lalom nga pagkaitom sa mga kagabhion nga mipakyas paghalog kanimo.
mahimong ang tanlag mas sungugan na karon kaysa kaniadto
og dili ba hinoon mas tangkag na ang imong dunggan busa madungog na niya ang mga kasikas sa mga batang
nanagdula ug tago-tago unya adunay usa ka bata nga gibiyaan sa tanan niyang mga higala
nabilin, nag-iyak sa kahadlok
nihit na ang pagtoo busa ang hunahuna nagkahinayhinay ug kapuklid
ingon sila kon dili mo na tuhuan ang imong kaugalingon nahisama kini sa pagkamatay sa mga sugilanon ni nanay niadtong ngitngit kaayo ang langit unya gisulayan nato ug ihap ang mga gipamulong sa tuko didto sa kilid sa bongbong
tuko
tuko
tuko
tuko
oo
dili
oo
dili
oo
nahinumduman mo pa ba kini ?
alas 3:04 na karon sa kaadlawon sa akong kinabuhi
gisulayan ko pa gihapon ug pangita ang mga tubag sa mga pangutana sa akong mga kaagi
kadtong atong nabuhat nga ingon sila sa dihang akong gisugid kanila dakong sala kuno
ug ang nagbuhat kinahanglang dili lang sa kura paroko mangumpisal kondili didto gayod sa halangdong obispo sa iyang palasyo sa ibabaw sa bungtod nga layo kaayo sa gasipok nga panon sa katawhan
wa ko mitoo niini, kay ang kalami sa atong nabuhat misurop pa man gihapon sa akong panumduman nga
morag katam-is sa manggang atong gitan-ogan sa pipila ka adlaw nga nanglabay nga kita lang duha didto
sa lawak nga ang bintana ginama sa capiz unya ang katre lig-on nga tugas unya ang alugnan ginama sa doldol
unya ang habol handomanan natong duha sa dihang mibakasyon kita didto sa zamboanga
tuko
tuko
oo
dili
nahinumdum ka na.
apan kutob lang ako dinhi.
lahi na man god ang akong dalan
sa imong dalan
layo na ang imong gipuy-an
ug ang akong mga pulong
kon magtagbo kita
mahimong molantaw ako kanimo
mopahiyom
apan kutob na lang dinha
kay aduna pa ako'y
mas importanting buhaton
ug layo pa ang akong
padulngan
ang bulan sulod sa imong kalimutaw
puti dayon ang palibot niini mao ang lalom nga pagkaitom sa mga kagabhion nga mipakyas paghalog kanimo.
mahimong ang tanlag mas sungugan na karon kaysa kaniadto
og dili ba hinoon mas tangkag na ang imong dunggan busa madungog na niya ang mga kasikas sa mga batang
nanagdula ug tago-tago unya adunay usa ka bata nga gibiyaan sa tanan niyang mga higala
nabilin, nag-iyak sa kahadlok
nihit na ang pagtoo busa ang hunahuna nagkahinayhinay ug kapuklid
ingon sila kon dili mo na tuhuan ang imong kaugalingon nahisama kini sa pagkamatay sa mga sugilanon ni nanay niadtong ngitngit kaayo ang langit unya gisulayan nato ug ihap ang mga gipamulong sa tuko didto sa kilid sa bongbong
tuko
tuko
tuko
tuko
oo
dili
oo
dili
oo
nahinumduman mo pa ba kini ?
alas 3:04 na karon sa kaadlawon sa akong kinabuhi
gisulayan ko pa gihapon ug pangita ang mga tubag sa mga pangutana sa akong mga kaagi
kadtong atong nabuhat nga ingon sila sa dihang akong gisugid kanila dakong sala kuno
ug ang nagbuhat kinahanglang dili lang sa kura paroko mangumpisal kondili didto gayod sa halangdong obispo sa iyang palasyo sa ibabaw sa bungtod nga layo kaayo sa gasipok nga panon sa katawhan
wa ko mitoo niini, kay ang kalami sa atong nabuhat misurop pa man gihapon sa akong panumduman nga
morag katam-is sa manggang atong gitan-ogan sa pipila ka adlaw nga nanglabay nga kita lang duha didto
sa lawak nga ang bintana ginama sa capiz unya ang katre lig-on nga tugas unya ang alugnan ginama sa doldol
unya ang habol handomanan natong duha sa dihang mibakasyon kita didto sa zamboanga
tuko
tuko
oo
dili
nahinumdum ka na.
apan kutob lang ako dinhi.
lahi na man god ang akong dalan
sa imong dalan
layo na ang imong gipuy-an
ug ang akong mga pulong
kon magtagbo kita
mahimong molantaw ako kanimo
mopahiyom
apan kutob na lang dinha
kay aduna pa ako'y
mas importanting buhaton
ug layo pa ang akong
padulngan
kon imong lantawon ang mga plastada
sa karon
ug sa kaniadto
kon imong ayohon ug balanse
ayawg kalain,
haskang lahia na gayod.
