karong buntaga
namati ako sa wali sa usa ka pari
didto sa among
simbahan
gipiyong ko ang akong mga mata
sa matag pulong nga iyang
gilitok
kabahin kini sa mga bahandi nga atong
gitigom ug gitipigan
sa atong mga kahakog nga atong gilubong
sa ilalom sa atong mga dughan
gibati ko ang pagkutkot sa mga gamot niini
mga mikamang sa akong kabukugan
nga misurop sa akong kaunuran
ikaw nga akong tupad
mikuhit kanako diha sa kabalaka nga ako
wala mamati
sa pag-abri ko sa akong mga mata
nakita ko ang palibot: ang bulawan nga kopa
ang dagkong mga kandelaria nga nagbitay dapit
sa uluhan sa pari
ang luag ug dako nga simbahan
ang sinaw nga mga salog niini
ang mahalong tela nga dayandayan sa lamesa
ang mga rehas sa kilid sa simbahan nga nahimong
mga bongbong niini
ang pultahan nga karaan
ang mga bildo nga mga bintana nga
gihatagan ug mga bulok sa kahayag sa
adlaw ning sayong kabuntagon
gibati ko pa ang kabugnaw
sa hangin nga midap-ig sa akong aping
gikan pa kini sa halayo nga
kadagatan o kaha ba sa pikas nga
bahin sa kabukiran
daghang tawo sulod sa simbahan
ug diha sa pagpiyong ko na usab sa akong mga mata
sa dihang hapit na matapos ang maong
wala kabahin sa ebanghelyo karon adlawa
gibati ko na usab ang
akong pag-inosara
bisan ug tupad ka pa kanako
bisan ug anaa ako sa tunga sa baga kaayong katawhan
patay nga kahoy pa gihapon ako nga
naglutaw sa lawod sa dagat
