nganong nagsulat ba ako?
dili ko unta isulti ang tubag
basin masuko ka kanako
kining tubaga mahimong
binulok nga tubag mahimong
tubag sa usa ka laog
sa usa ka tawong kaugalingon
lamang ang
gihunahuna, apan mao gayod
kini ang tinood. Nagsulat ako sa
akong kaugalingon lamang. Wala
nako handoma nga mausab ang
dagan sa panahon,
wala nako handoma nga mabalik
pa kanato ang mga sapa nga
hagbay rang naughan sa
tubig tang gipangita
wala na nako hunahunaa pa nga
kadtong mga dalan kaniadto nga
atong laktoranan
makit-an pa nato pagbalik
hapit na maupos ang akong kandila
busa ang akong kaugalingon lamang
ang akong gisulatan
kabahin kini sa unta akong gibuhat,
sa unta akong gilikayan, sa unta akong
gipangga ug gihigugma,
kabahin kini sa mga nawala na kanako
og sa gusto ko pa untang magpabilin
kon mausob pa man ugaling ang
dagan sa akong kapalaran
dili ko na usbon ang imong kalibotan
ang gustong mahitabo sa daghang katawhan
human sa pagkumot sa papel
gusto ko na lang kining ilabay
wala na nako handoma ang pagbasa
kon unsa gayod ang imong gisulat
didto,
ako, ako lamang, ug ako lamang gayod
ang mga pulong nga gusto nakong litokon
pagkahuman
sa dihang mapalong na ang kandila
kasabot ako sa pag-abot sa kangitngit
kon aduna man ang kahayag
o ang bag-ong dalan, aduna pa kaha
ako'y gahum sa pagsulat bahin kanako?
busa, karon, karon, isulat ko na ang
akong kaugalingon,
ang iyang taliabot nga kataposan
ang tingog sa iyang kataposang pagtinga
dayon unya nakong hipos sa akong kamot
sa ibabaw sa akong dughan.
basin masuko ka kanako
kining tubaga mahimong
binulok nga tubag mahimong
tubag sa usa ka laog
sa usa ka tawong kaugalingon
lamang ang
gihunahuna, apan mao gayod
kini ang tinood. Nagsulat ako sa
akong kaugalingon lamang. Wala
nako handoma nga mausab ang
dagan sa panahon,
wala nako handoma nga mabalik
pa kanato ang mga sapa nga
hagbay rang naughan sa
tubig tang gipangita
wala na nako hunahunaa pa nga
kadtong mga dalan kaniadto nga
atong laktoranan
makit-an pa nato pagbalik
hapit na maupos ang akong kandila
busa ang akong kaugalingon lamang
ang akong gisulatan
kabahin kini sa unta akong gibuhat,
sa unta akong gilikayan, sa unta akong
gipangga ug gihigugma,
kabahin kini sa mga nawala na kanako
og sa gusto ko pa untang magpabilin
kon mausob pa man ugaling ang
dagan sa akong kapalaran
dili ko na usbon ang imong kalibotan
ang gustong mahitabo sa daghang katawhan
human sa pagkumot sa papel
gusto ko na lang kining ilabay
wala na nako handoma ang pagbasa
kon unsa gayod ang imong gisulat
didto,
ako, ako lamang, ug ako lamang gayod
ang mga pulong nga gusto nakong litokon
pagkahuman
sa dihang mapalong na ang kandila
kasabot ako sa pag-abot sa kangitngit
kon aduna man ang kahayag
o ang bag-ong dalan, aduna pa kaha
ako'y gahum sa pagsulat bahin kanako?
busa, karon, karon, isulat ko na ang
akong kaugalingon,
ang iyang taliabot nga kataposan
ang tingog sa iyang kataposang pagtinga
dayon unya nakong hipos sa akong kamot
sa ibabaw sa akong dughan.