sa pag-iyak sa kalibotan

ang kalibotan miiyak

kaganahi
nakita mo ang iyang kasakit
sa dako kaayong dag-om
didto sa langit

milagom sa kaguol
apan dili kini niya matigom
mahulog
sama sa imong mga luha

maglagubo ang mga atop
mopasilong ang naa sa gawas
ang ubang mga bata hinoon
magdula magbasabasa
sa kalipay

inig human sa pagpagawas
sa tanang kahigwaos
mogitib sa hinay hinay ang
mga lugas sa mais
nga natisok na didtos
nadaro nga uma

ang dahon sa mangga
naghawid sa mga perlas nga
yamog
nga tungod kay dili maila
walay balibad
gigasa usab nila sa mga
hangin 
nga dayo nga inig abot sa
oran oran
kini usab mopanaw
sa mga mingaw nga dalan