ang tigi sa kataas sa mga garbo

kadtong batang babaye nga nagsayawsayaw
sa dulaw nga dalan sa kadugayan nahimo na
nga wakwak, kutsilyo ang ilong, gabas ang ngipon,
nagsul-ob sa sapatos nga puthaw, unya ang 
silhig bulawan. Daghang moduol kaniya aron 
lang makakwarta. 

kita nga gihinganlan niya nga mga anak nagdumot.
ang mga adlaw nahimong tunok sa atong mga kiting.
makamao sab kitang manimalos. Gisuyakan nato ang
iyang ngalan, mora siyag ligid nga samdan.

dugay ra nato siyang gipakisama nga usa ka patay.
wala gilubong bisan sa iyang pagpanimaho. Sa iyang
kamatayon, wala ang haya. Walay mga bulak. 
Walay mga kantora alang sa iyang pagpahulay
sa dayon. Wala na ang sinukliay sa mga pulong.
Hurot na ang mga kalagot.  Diha sa kangitngit
magtigi ang manginumay, mangutana kon ngano.

gipakisama kita niya nga mga langking nga plato.
Mao kunoy tingog sa atong mga utok. Ang atong mga
pagbati mga salin sa yatak. Gikuha ang tanang mga
lugas, gibinlan lamang kita sa tahop. Patay na siya.