nabugnaw na tagad ang kape
nga kaganina lamang haskang inita
gaaso aso padung sa langit
gisabot ko ikaw, pulong ka lamang,
ako ang unod, layo sa imong pulong.
sabton ko ikaw, unos sa akong kinabuhi
magpabilin ako nga bato sa baybayon.
naughan na ang basa nga sanina
sa daplin sa dagat sa usa ka naligo
nag-inosara sa tumang pagpaabot.
dili bale na, initin mo usab ang kape
labhan mo ang nabasa, ihayhay pag-usab
ug inig kauga, usa na usab ka limpyo
nga sapot, human mog plantsa niini.
di bale na, makamao akong molimpyo
sa mga bulingon, makamao akong
magtimpla ug init nga kape sa gihapon
sa akong pinalanggang kaugalingon.
pagkalinaw sa dagat, pagkalinaw sa
akong kagabhion, pagkalandag sa bulan,
pagkainit sa akong kape, pagkahumot sa
akong sapot, makamao pa gihapon ako
nga malipay sa akong kaugalingon.
