abi nako og ang bukid
lunsay, nga ang mga tawo didto
dili kamao anang
atong gitawag og binastos,
nasayop ko,
kay ang tungkod sa ilang
tahod og hawod didto
otin ang tumoy
ang mga totoy sa ilang mga babaye
utog ang mga atngal
og ang mga bahag sa mga lalaki
wala gitago ang mga
gagahi nga mga sungkod
wala sa ilang malisya
ang pakighilawas didto sa kakugnan
ilalom sa hayag kaayo
nga bulan
madungog ang agik-ik
ang mga agulo og daghong
sa balay nga walay mga bungbong
ang ilang mga dila
kamao sa tanang dula-dula
ang mga kamot sa babaye
dili mahadlok kon unsay
hawiran
og ang mga lalaki
kamaong motimpla anang kumot
nga maghatag og
syagit sa kinabuhing
hupong og
malipayon
pagkalayo ra gayod sa syudad
nga gilumsan sa mga sapot
nga gigaid sa pagpakaaron-ingnon
nga gituok sa ilang
moralidad.
No comments :
Post a Comment
Lami ba?