ang nawong mong morag kasingkasing

ang hulma sa imong
nawong
kasingkasing

sa akong lantaw
sa imong paglantaw
kanako
mora kag iro nga
naghalhal ang
dila

apan wala ako
magtoo nga anaa ka
katilapon nako

nakita ko ang imong
nawong isip
usa ka kasingkasing,

kon magpadool pa ko
nimo
madungog ko ang
dabdab niini

maaninaw ko ang
mga nitibong gustong
mopatay sa ilang
nadakpan nga
baboyng ihalas

dako ang marco polo
mao pay pag-undang sa
nagpiano

nahurot na ang duha
ka baso nga
white wine unya ang
pizza nga walay lami
sa walo ka slices
usa lang ang nahurot


ako ang miinom ikaw
ang namula
ikaw ang mikitkit ako
ang nabusog....

niadtong ikaw patay na....

ang labing bililhon
mao lamang kini, nga kini
imo gayod,
ug dili hinimo sa uban...

kon dili pa kini maayo,
sagdi lang, anaa diha sa
umaabot ang
paglaum, nga kining imong
mugna, ugma damlag
mahimong obra sa uban,

bulahan ka nga nag-inosara,
ugma damlag, halaran kas
mga buhi....

lowibiton

gibitbit sa tambok nga babaye
nga kulungon ug buhok ang
rebulto sa Virgin Mary sulod
sa cebu pacific plane paingon
sa mactan

matag pasahero nga makatagbo
niya manguros dayog pahiyom 
usab sa tambok nga babaye nga
nahimuot bahin niini

nagsigi pa gihapon ug tay-og ang
linog sa mindanao dayon daghan
nang eskwelahan ang nahugno
apan wala nay simbahan sama didto
sa bohol kaniadto nga nalup-og....

ako nga nakakita niini sa tambok
nga babaye nga kulungon ug buhok
nga mi-posing usab samtang nag
pahulagway pagkanaog sa eroplano
wala nagsaba nga gusto na baya
sa babaye nga kan-on ang iyang
gibalon nga army and navy burger
nga iyang gitagoan sa likod sa iyang
bag nga lowibiton....

ang akong gipili

gipapili ka
kabahin sa tubag
sa usa ka 
pangutana

saktong tubag
nga makamatay

o

bakak nga
naghatag kanimog
kinabuhi

hikapa ko
buhing dako

ang ikaw.....

ang mga katuigan
nagpasabot kanako
bahin nimo. Usa
lang ang agianan
paingon sa akong
kalipay. Hinay-hinay
nakong gilangkat
ang pipila kanimo
hangtod nga ang 
nabilin mao na lamang
ang tinood nga ikaw,
nga karon akong
gitipigan, aron
magpadayon kining
gugmang
gibati ko diha kanimo.

kat-on

kat-oni ang
pagkawalay labot
kana bang
bisag unsay mahitabo
nila ug nimo
wala gihapon kay labot
mamatay man sila
mamatay man ka.

ug buot kwentahon
mao ra mang kamataya
unya kon anaa
pa ang imong gamayng
pagtoo
sa binhi sa kalabasa
mao ra sang kataya
paingon sa
kalayong walay pagkapalong
sa kalinaw nga
walay kataposan.

kasumo nga mibalos human sa hugyaw tungod sa kamingaw

unang panagkita
didtos marco polo
puno ang dughan
sa gaawas nga
kalipay tungod
sa kamingaw apan

human sa hugyaw
samtang gisugdan
ang yanong 
pakig-ambitay sa
yanong mga pulong
nakita

ang anaa na diha nga
hagbay rang naa
apan karon nabanhaw
diha

kaninyong duha dayon
gibati mo ang
kalaksot sa miabot
mora sa gihapon 
gikan kaniadto hangtod
karon

nawala ang mahika 
napulihan sa mga yano
gusto nimong
mopahawa na sila
aron moabot na
usab ang wala pa ug

sa kalipay nga hilabihan
nga wala kunoy sama.

nagselfie sa san pedro church sa davao sa alas 8 sa buntag

buyagi
gikitkit mo man
ang akong buhok
ang akong
wala nga aping
ug ang akong
tuo nga dalunggan
kahayag nga
bilanggutanan!

dili mo mahalog sa makausa lamang...."

kanang
nasuko ka
unya
midisider ka
nga musulat

unya samtang
gisulat ko ang
imong kasuko
naamgohan mo
nga nahiubos
ka lang
tungod kay
misulti lang siya
sa tinood unya
wala ka
nakauyon niini

unya sa dugay
mong sulat sa
kahiubos
naaninag mo
ang kamatooran
nga mahimog
dili diay imo

mipadayon ka
sa pagsulat
unya dunay kahayag
nga misulod sa
langob sa kangitngit

daghang kahayag
morag ulan gikan
sa langit
mibasa sa imong
buhok
mihatag ug kabugnaw
sa imong utok
nga miingon,

"pagkadaghan
sa imong pilion
ayaw kahadlok
gaksa ang
kagawasan
dili mo mahalog
sa makausa
lamang...."

unya nawala
ang kabalaka
mipuli ang
pagsabot
miabot ang kakapoy
nga mihapohap
sa imong dughan
unya nakatulog ka
nalipay sa
daghan kaayong
mga damgo

milantaw ka
sa mga miabot
ug sa mga milabay
usa ka hari
nga naglingkod
sa imong trono
wala may mando
apan
ang tanan
nasunod gayod....

kon wala ko mibaya nalumos ka na unta....

ang imong kasubo
nag-aghat kunhay kanako
sa pakigsandurot
nako

abi mo
wala ko natawo gahapon
gikubalan na
ang akong palad
sumala
karon

galiko liko ang atong
mga pulong
bawog, hiwi, dili
man habol apan
dili moangkon nga
hait

gusto ko nimong
lubaon?
ayayay, hapla gyod
ka karon

tambok, maot ka,
apan niwang ang imong
kalag
gaan ang imong
kabug-aton

nakatawa ko
sa imong gustong
pagtugkad kanako

kon wala ko
mibaya
nalumos ka na
unta....

kinabuhi

dunay mga
butang nga bisan
gani sa
paghisgot lamang
dili angayan

makita lang kini
mabati pa gani
apan kon bungaton
makamaot sa
tibook adlaw

busa lantaw lang
batia lang
ayaw ug yubit
kay mahimong pait.

giatay.....

yaw kog
ingna unsa
ang kamatooran

makamatay ka
na
daghan na ang
mipanaw
bahin niana

ania ako dinhi
nakigdula sa 
kamatooran
nakighagwa sa
iyang
mga kawras
ginagmay
morag iring nga
hait ug kuko
nga nakigdula
sa anino sa
akong mga tudlo

yaw kog ingna
bahin anang
matood

dili ko tood
nauna ako kanimo
kon gusto mong
mamatay
ikaw rang
ataya ka.

hagbay ra kong mibarog

tiguwang na
ko

kakita kas
kunot sa akong
agtang?

daghan na
ning mga kunuta

ayaw kog
sultihi
unsa ang tinood

hagbay ra
kong mibarong
wala ka pa.

alang sa akong gustong mahalon

sa alas tres
sa hapon
human sa usa
ka tingkatulog
ganahan kong
mamati sa
imong tingog.
awit pa
basin sumpayan
nako.

HARUHAY

sa pag-abot sa 
pagbudhi
mao usay pagpahawa
sa gugma

sa walay duhaduha
walay pagmahay
paingon  sa balay
nga haruhay.

kalay-on

namaligya karon
ang magbabalak
sa iyang mga 
libro sa balak
ug mga sugilanon,

unta ang namalit
dili mga bakakon

walay apil sa ihap
ang mga bugion

ang mga walay
ikabuga nga kalayo

sa maong
kalay-on....

sa imong katulugon

nawala ka man
sa panon

milabay na
ang daghang
katuigan
apan wala ka
pa man mibalik,

karon miabot ka
dala ang imong
kagalot, diha
sa pagkausab mo.

mora kag irong
buang nga mipaghot
kanamo
apan wala kami 
natandog nimo
ania, namati kami
sa imong
mga kararungan,
sumala lang kini
gihapon sa gahom
nga ania pa
kanamo,

naglanoglanog
ang imong paghot
hangtod na sa
kagabhion
nga mora bag
gusto nimong
madistorbo ang 
mga bitoon

sayang lang
sa imong kagamay
ug kalayo
dili ka madungog
sa mga bitoon
dili ka mabati sa
langit

ania kami namati
kanimo
nagpaabot sa imong
katulugon....

mga bukog sa dughan

somewhere sa
south africa
nasayod ko nga
gibasa niya
ang akong
ginagmayng balak

minugbo, sama ani.

somehow, 
hilom ang kalibotan
lagyo

apan 
naghinikapay sa 
mga bukog
sa dughan

ang gutom ug ang uhaw nga kasingkasing

kinsa ba ang
mabasol? ikaw?
ikaw nga
nabungol na
usab sa
syagit sa imong
kasingkasing,
ikaw nga namad-an
sa tubig
sa pagbati busa anaa
haskang
uhawa

ang imong kauhaw
dili na makadungog
sa tingog sa laing
tawo didto sa
atabay nga nagmahay
kanimo

ang imong kagutom
walay nakita sa mga
sama nimong
gigutom usab didto
sa dakong kusina
sa kalibotan

buta-bungol

wala ang gugma
dinhi
maoy nabungat
sa iyang mga
mata 
apan ikaw nga
hangol
nagpiyong busa
wala mo kini
nakita

ang kahangol 
buta-bungol....

tintal

ayaw
padala sa hinog 
nga mangga
sa punoan
nga mubog sanga.

daghan nang tawo
ang nalanag
ana.

giusikan kong panahon

giusikan ko ang akong
panahon sa mga walay pulos.

karong adlawa gidaginot ko
ang akong kabuntagon
sa pag-ingon nga dili lang
ako kutob dinhi, daghan pa
ang umaabot kanako,

busa kon siya moingon nga
mao na kini ang kataposan
dawaton ko kini sa tumang
kahilom, sa pagpamati sa 
mga tunob sa iyang pagpalayo

kuyogan ko siya sa pultahan
hangtod pa gani sa nataran 
hangtod sa ganghaan unya 
hugtan ko ang akong bakos
isulod ko ang akong duha ka
kamot sa bulsa sa akong 
karsones, unya ang akong
panglantaw mobuhi kaniya
sa dihang mosakay na siya
sa laing kabayo nga mas
sinaw ug montora, 

dayon sirad-an ko ang ganghaan
hinay kong lakwon ang nataran
paingon sa pultahan sa balay
nga akong gipuy-an nga dili
na nako biyaan.

manira ko sa pultahan, ablihan
ko ang bentana sa likod, lantawon
ko ang bukid, mamati ko sa
awit sa uwak, sa hangin, 
magpabugnaw kos hapuhap
kanako sa gisaad nga kalipay.

unsa kahay iyang pagtoo?

nakatawa kos
akong gituohan kong
akong gihigugma

karong buntaga
nagpasukosuko siya
sama sa irong
giilugan ug bukog
sa mas dako pa
niya

ambot unsa kahay
iyang hunahuna sa
iyang kaugalingon:
dili baya siya 
sama sa bulawan
dili sab siya sama
sa hinog nga mangga
o kaha ba kaanindot
sama sa usa ka
lunhaw nga mga
bulak sa kabuntagon.

balahibo lang siya
sa manok nga
napildi sa tari usa
ka sabado niana

usa kaha siya ka
hubog nga wala na
kahibalo sa iyang
nabuhat nga nakatulog
tupad sa gahilom nga
mga basiyo sa 
tanduay sa galama nga
lamesa?

pastilan nagtoo kaha
siya nga siya lang usa
sa akong kasingkasing?

nahikalimtan kaha 
niya nga ang tawo dili
maguol kon mawala
ang iyang sapatos
nga dili siya maghunahuna
niini tungod kay 
daghan pa kaayong
sapatos nga mapalit
didto sa ukay-ukayan?

balasubas nga gugma
bastos nga kasingkasing
pagkadaghan sa dulaan
dili lang  kariling....

usahay salawayon ang tawo

usahay makaingon ko
nga salawayon ang tawo
nga sa kadaghan sa mga
maanindot nga panghitabo
ang kamatayon pa gayod
sa uk-ok ang natampo,

anaa man unta ang buhi
nga punay nga sinaw ug
panglantaw nga nindot
ang tingog sa iyang awit
sa ulan,

anaa man unta ang bangaw
sa bungtod nga dan-ag
sa bung-aw, anaa man unta
ang puting kabayo sa nataran
nato nga nanabsab sa lunhaw
nga sagbot sa bungtod nga
nagpaabot sa atong pagsakay
aron manuroy sa kilid sa
lasang nga nanghumot sa
hinog nga marang.

olive!

kabahin kini
sa greek salad.
nahug ang
black olive
wala nimo masalo
unya ako
morag wala lang,
para olive?
ikaw wa kong
kasabot
ug nganong misyagit,
olive!

ania

niabot ang katiguwangon
lahi na ang pamati 
ug pagdungog kuyog ang
lahi na usab nga
panglantaw sa kinabuhi

wala na ang kauhaw sa
pagdayeg
wala na usab ang pagtoo
sa mga ganti.

anaa ang gana sa pag-inosara
ang pagsalom sa lalom nga
hunahuna
anaa ang daghang pangutana
nga wala na ambata ang
daghang mga tubag
anaa ang daghang mga sapot
apan usa ra ang gamiton
balikbalik
anaa ang lahing bahandi
nga dili mo magasto
anaa ang kinabuhi nga mubo
gamay, nihit, ug gusto pa nga
molambo.

anaa ang nihit nga pagtoo
nga gipili na gayod pag-ayo.
wala na ang hugyaw, ang aso,
ang bula, ang kainit sa adlaw.
ania ang kaadlawon, ang kahaponon
ang nipis nga kalipay,
ang subo nga panagway,
ang uga nga laway.

pagbalik sa bungtod

ang gamay nga balay
sa bungtod
diin nanambo ang
gamay nga bata
sa gamay nga bentana
hagbay rang wala 
na.

kang nanay ug tatay
kadtong tinukod
unya buotan baya
gayod kadtong
bataa.

wala na si tatay
wala sa sab si nanay
wala na ang uma
nga gitikad nilang
duha
wala na usab ang
sapa sa unahan
diin namasol sila
para sa ilang
pamahaw.

nausab na ang dagway
ning dapita
gani hapit ko nga wa
na kaila.

asa na kaha kadtong
dapita diin
namulak kami sa
mga hinog nga mangga
nga haskang
daghana?

asa na kahang dapita
sa bungtod diin kitang
upat nga mga barkada
nagpadidit sa palwa?

nausab na ang dagway
ning dapita
gani hapit ko nga wa
na kaila.

nawala na ako
unya ang kagahapon
dili ko na masuon.

ako nga namati wala mitoo.

ang tanan kaniya
bahin lang gayod niya
di malupig, naa ang 
iyang bana nga
migamay ang mga
siwil, midako ang
agtang,mibawod ang
mga kunot sa suwang,
naa sab ang iyang
anak nga babaye
nga bag-o lang nga
naminyo, nagdalag
apo, ug ang iyang
kamanghorang anak
nga lalaki nga nagsigi
ug pahulagway
sa taipie.
ang tanan kaniya 
bahin lang gayod
kaniya, walay apil
ang katabang,
walay apil ang silingan,
walay apil ang
kalibotan, kay ang iyang
kalibotan bisan
gamay kini
iyaha lang gayod
nga hingpit.

kita nga naglantaw
ug namati
wala kasabot sa atong
gibati: naglamog ang
kapungot ug
kasina, ang 
paghandom nga
unta dunay 
madam-ag nila
samtang nagpahulagway
na usab didtos
usa ka salusalo diin ang
nag-andam ug ang
mikaon mao lang
usab sila.

naglamog gayod
ang kasina ug
kalagot, nganong
ang iyang kalibotan
bisag gamay lang
hingpit man nga
iyaha lamang
gikan kaniadto hangtod
karon ug sumala pa
niya hangtod na
kini sa kahangtoran.

ako nga namati
wala mitoo.

pag-ihap sa mga bitoon

gihandom ko ang
pagsulat sa pinakanindot
nga balak

hangtod karon wala pa
kini miabot alang
kanako

ang tanang kong gimugna
puros piangan
dunay kulang bisag unsaon
kog butang ang 
unta angayan nga makahingpit
niini

dili hingpit dili nindot
dili lamian
makabidli man lang
gihapon


gihandom ko ang pagsulat
sa pinakalamian nga balak
apan nahisama ako sa bata
nga mihangad sa langit sa
kangitngit sa kagabhion gustong
hutdon pag-ihap ang
mga bitoon

sa tumang kakapoy nahikatulog
ang maong bata
unya sa dihang nagmata na siya
nawagtang na ang tanan
sugod sa mga bitoon.....

trapo sa basa nga mga plato

ayaw hunahunaa nga
ang mga pulong sa kanunay
adunay kab-oton

sama sa hinog nga bayabas
sama sa pulong nga kagawasan

adunay hinungaw sa hubag
anaa say bungagsingot lamang

kana bang nahanginan ka lamang
og dili ba nagpahangin ka lamang

pahungaw, panghunaw, 
pangulipas sa wala na maapas

gisulayan nato pag-apas ang mga
nagdali
gikuha ta ang tukog ug gapas

panglimpyo sa katol nga dalunggan
pangtrapo sa basa nga mga plato....

ang mga engkantada

naghangad ako
sa hinog nga bayabas
nga para dili ako...

daghan ang mga mapa
sa akong hunahuna

gibalik balik ang mga
sugilanon nga milanog
sa akong mga langub

nahulog ang bayabas
sa mga ulog-ulog
ang tingog nakaipsot
sa langub

silang duha nakagawas
sa mga kamot sa kabalaka
gihandom sa mga engkantada.

kalinaw

ang ato diayng kalalom
sukdon sa kamingaw

sa kamingaw sundon 
kitang duha sa kamingaw

mahinanok kita sa gihapon
sa maong kamingaw

kon makamata kita 
malingaw kitas bag-ong

lugar, bag-ong sapot, 
bag-ong kaamgo

lalom na kaayo ang
atong naabtan unya

wala na ang kamingaw
napulihan sa kalinaw.

lahi ra, lahi ka....

kapoy na ang
pagpangita kon asa ka
maihap, 

nahisama ka lang
gihapon sa mga numero

panahon na nga
ikaw mahimong tawo

nga ikaw mahimong ikaw
busa sul-uba ang imong

kaugalingong mga pako
(sa ispiritu) dayog lupad

palayo dinhing dapita
kay sa tinood lang dili kini

alang kanimo, lahi ra,
lahi ka.

ang tambag sa hangin

ambot mora bag
dili ka mabuhi kon ikaw
rang usa
mora bag kinahanglang
kuyog kas panon
sunod kas kadaghanan
aron ka moabot sa
imong padulngan...

mahimo bang
magsukwahi una tang
duha
kana bang paingon kos
tuo unya ikaw paingon sa
wa...

gusto nakong mopaingon
kos dagat padulong sa lawod
kana bang ang akong makita
mao na lamang ang adlaw
nga pulihan sa  kangitngit
unya sa akong ibabaw mao
ang mga bulan ug mga bitoon
unya tupad kanako ang
awit sa balod ang tambag
sa hangin.....

eric berne

tatay ko karon
bugoy kong anak,
ugma mahimong
ikaw ang anak,
ug ako ang palahubog
nga amahan,
nanay mong bangag
anak nga damak,
amahan ang hugawan
iro nga tapulan.
hingkod kang moatubang
kanako, unya ako ang
tatay mong gadalag bato
sa gahi mong ulo.
unsaon na lang nga
mga inatay, og ang
nga tatanak? 

ikaw lang usa......

gipangandoy mo gihapon
ang limpyo ug nindot nga balay
sa tumoy sa bungtod

mangabre ka sa bentana
tupad sa milabay nga panganod
dungawan mo ang adlaw nga
bag-ong miabot

hapohapon ang imong buhok
sa hangin gikan sa kadagatan
mopiyong kas imong mga mata
makita mo ang lamesang 
puno sa ilimnon ug pagkaon

mabusog ka, mahubog ka
mokatawa ka nga ikaw lang
usa.