Gugmang Napusgay
ni Engr. Inday Zener
disi says anyos pa lang ako, sa dihang ikaw akong nakita,
sa wala tuyoa, kasingkasing ko mikuba.
sa tumang kaanyag sa imong dagway,
dili ko kapugngan nga motulo akong laway.
pero tungod lagi sa kinabuhi kong giahak,
ang kaibog ko kanimo, wala gayud akoy nabuhat.
gidamgo, nagdamgo, ug damgohon ko ikaw sa kanunay,
tungod ning kasing kasing ko, nahigugma kanimo sa tiunay.
di mapugngan ang pagdagayday ning akong luha,
kay sa atong lugar ako naman mobiya.
manimpalad na ako sama sa langgam na guryon,
namasin nga sa akong pagbalik, ikaw sarang akong maangkon.
pipila ka mga tuig ang nangagi,
excited na ako sa akong pagpauli.
kay aduna naman akoy natigum na bahandi,
na sarang kanimo, mao lang ang bugti.
apan ako na lang nahisayran,
nga ikaw, anaa na sa kamot sa usa ka adunahan.
tibook kong kalag, nalumoy,
sa pagkahugno sa akong mga pangandoy.
sa wala tuyoa, ikaw akong nakit-an,
ug sa wala tuyoa ako nakuratan.
tungod sa dako mong kausaban,
kasing kasing ko nasakitan.
ikaw ilang gidagmalan,
lawas mo,ilang gipahimuslan.
ambot, kung duna pa ba chance na ikaw maulian,
nga nagkagusbat naman kanang imong binarugan.
kadena nimo pwerti nang tayaa!
lingkoranan nimong pwerting gubaa!
ligid mong pwerti nang lataa!
giatay kang bisiklitaha ka!
diha ka na!
