HUPAS NGA KALIPAY
Gitadlas mo
ang hangin sa kadalanan,
Gisungasong ang naglikoliko’ng dalan,
Gibuntog ang
hamok sa alimpatakan,
Dali nimo’ng nakab-otan ang katumanan ,
Gisayonsayon ang buhat nga dili kasarangan,
Nangandak nga anaa na kanimo ang tanan
Ikaw’ng mas nasayod sa imong binuhatan,
Apan diay, nagtungtong ka’s haguka nga pantawan
Gipunting nimo ang lubog nga padulngan
Sa pagpangligid sa
panahon’g masalaypon,
Bakwion mo man,
ikaw nahimong ulipon,
Nagpadayon ang damgo’ng badlongon
Pagkab-ot sa kalipay, imong
mata malanay,
Dili tanan'g butang makalipay, madali ug madugay
Buhat nga pinaspasan, magdala’g pagmahay
“Unsa may
bili sa butang kalibotanon,
kon sa panglihoklihok, ikaw hasion
kon sa tanlag ikaw
ig-on, tulisokon?”