Ang akong tibuok lawas sama sa dagat, daghang mga balod nga gianod ka papalayo. Maong gihatag nako kini og tagsa-tagsa kanimo. Una, ang akong abaga, dalunggan, bisan ang kurbada sa akong hawak. Apil na pod ang akong bagtak ug bat-ang. Labihan na ang akong kamot, tudlo, kumagko, ug ang akong kumingking nga mibandlas og kaparat tungod kay singtanon man ko. Apan imong gidawat. Gipaambit ko ang akong mga nagbaha nga mga pahiyom ug kahadlok. Bisan ang akong mga gitipigang kahilom, gihatag ko. Apan ikaw wala gyod nagkinto. Wala na pod ka nangayo. Ug imong gihatag ang imong bukton, agtang, pilok, aping, ngabill, ug ang akong paborito: ang imong buko-buko. Tuod, gihatag pod nimo ang imong tabon-tabon, ang imong palad ug pulso. Bisan ang imong mga sekreto ug damgo gipaambit mo kanako samtang ang akong kamot gikuptan mo sama sa usa ka mananagat nga nagkupot pag-ayo sa iyang bugsay padulong sa baybayon tunga-tunga sa bagyo. Apan mao pod nang kamota ang nagtudlo nako kung unsaon pagkupot sa kamot, unsaon paghapuhap sa tigulang, pagkugos sa bata, pagtulod sa kamatuoran, pagbira sa kalipay, pagsuwat sa kasakit, paglapay sa kasubo, ug pag-ampo. Dinhing taknaa gitigom nato ang atong mga gipang-ambit sa isig usa. Gitagaan og lahing nga mga ngalan. Giihap ang mga higayon diin ikaw nakaginhawa uban sa akong kadagatan tungod sa imong mga halok. Apan sa kadugayan wala ka kakita sa kaanyag sa akong mga balod, usahay di nimo masabtan ang akong pagtando sa buwan, nakit-an nako ang imong kalisang. Gianod kita padulong sa baybayon, didto sa mga balas aron sa unsa panahon, ikaw mahalokan gihapon nako.
