haskang usaba na
gayod ni rosa

sukad namatay ang
iyang bana: kadtong tiglung-ag niyag
pamahaw, tigprito sa itlog, tighipos sa iyang mga bulingon,
tiglaba, tigplantsa,
tigtimpla sa iyang kape, tigpilo sa iyang habol,
tig-ilis sa mga ponda sa iyang alugnan,
tigsag-ob sa pila ka balde nga tubig arang siya
makaligo,
tighugas sa iyang platong kinan-an
tigtabyog sa iyang duyanan,
tigtrapo sa iyang lingkoranan,

ug daghan pa nga dili na angay nga isugilon pa.

daghang nalipay nga intawn nakapahulay na ang maong
lalaki nga walay bukog ang likod,
nga baga na kaayog kubal kamot,
nga siging kapasmohan ug kusog
diha sa ulan init nga buluhaton,


karon si rosa na ang nahibilin sa iyang mingaw nga balay
ug sa matag adlaw bation niya ang tanang silot
alang kaniya.

bisag gusto na usab niyang mamatay
wala gayod siya hatagi sa dili pa angay nga pahulay alang kaniya

di malalim ang kabugnaw sa kagabhion
ang kahugaw sa palibot
ang duyan nga wala nay tabyog
ang mga ok-ok sa kusina
nga durong katawa diha kaniya.