taas ang imong sugilanon
sumpay sumpay ang kutay kutay

abi mo, duna sab koy sugilanon
gikan sa ilalom nako

maong, wa ko namati nimo
apan wa sab ka nanumbaling bahin niini

nindot kining atong kahimtang
ikaw diha, ako diri, tunga nato ang kahaw-ang

ulan
kusog kaayong ulan
ang akong payong
itom
gamay nga payong
nga ako lang
ang maigo
gani nabasa pa man
ang akong abaga
og kamot

misulod na unta ako
sa dakong lawak
apan nakita ko ang mga
karaan kong amigo

upaw, dagko na ug tiyan
sama kadako sa ako
taas, apan hoyhoy na usab
ang abaga

daghan kog mahinumduman
bahin nila
lami silang duolon, dayon
hunong, dayong ugkat sa
kagahapon

apan natiurok ko
layo pa gihapon sila
mibalik ko sa akong agi
bukhad ang gamay nga
payong nga ako lang ang
maigo

balik sa sakyanan
nanirado ko
samtang mikusog ang ulan


sa sud sa sakyanan
pagkamalinawon
gusto na akong mopauli
sa balay
apan wala ko dayon kini
gibuhat

naglingkod, mitutok sa unahan
wala koy gihikap
aron unta mawala ang
kalubog sa samin

aduna kay nakita
hagbay ra kining nagbalikbalik kanimo
gani matag-adlaw man
ila sab kining nakita
gani tanan man nakakita niini
apan

karong adlawa bisag mao lang
gihapon kini
aduna kay nakita sa iyang kasihag
nga nakasiga sa imong mata
hagbay ra man kini
apan naunsa ba nga karon pa man
nimo kini
nakita sa usa ka lahi nga panglantaw

gusto nimong isulti apan dili mo
masulti

ingon ani seguro ang nakita sa usa
ka buta
nga nakapahimo sab niyang
usa ka amang

dili ko usab malitok kanimo

miabot ra gayod ang panahon
nga di ka ganahan motingog
di gani sab ka ganahan manghilam-os
di ganahan molakaw sa gawas
bisan gani manumbalay
mangumusta sa mga silingan
sandurot sa amigo
di na sab ka ganahan mosuroy
sa baybayon
o balik sa bungtod lantaw sa
mga buwak nga bag-ong mibuswak
nga mora bag di na ka ganahan sa
pagbuhat sa imong naandan
unya nabalaka na silang tanan kon
naunsa ka unya maglisod kag ingon nila
nga miabot na ang saktong adlaw sa
kalipay

unsaon mo kaha pag-ingon nila
nga ang imong kalipay karon anaa
na sa pagpakahilom og sa
pagpalayo?

pagkalayo ra sa mga balak nga akong nasulat

ang liog sa kabayong puti
samtang imong gihapuhap

ang ulo sa imong itoy nga itom
nagdapat sa imong tiil natulog

ang asul nga alibangbang nga
milupad human nimo buhii sa imong palad

ang gapnod nga misandig sa kilid
sa abaga sa lunhaw nga bungtod

ang paglangoy sa haluan diha
sa lim-aw dayog hanggab sa hangin

nakita ko kini sa walay tingog
pagkalayo ra sa mga balak nga akong nasulat

ang mga pagbati pagkaanindot
wala nako kini mabati sa mga pulong

wa ako nagpahibalo kon asa na ako

apan kagahapon sa alas singko sa hapon
gamay na lang ang mianha sa menteryo
miercoles man god

nihit ang mga kandila sa kilid sa mga pantyon
gilabyan ko si Jingjing
kadtong namatay sa kanser sa matres (nga ingon ka
basig nagabaan kay ang iyang uyab
kadto mang tambok nga pari nga gisumpayan pa nimong
ginganlag monster sa imong maestro kaniadto sa
koleheyo)

ania ako nagtindog sa lubnganan sa akong
mga ginikanan

gisulayan ko pagsumpay-sumpay ang mga petsa
sa ilang kamatayon og pagkatawo
diha sa ilang mga krus og mga bitoon

hangtod karon wala pa gihapon nako
makita ang mga nangawala kanako

usa pa gihapon ako ka buak nga baso
hait nga mga buak nga kon matumban sa wala magbantay
segurado gayod nga makasamad

gisulayan ko baya upod pagtugkad
ang tanghaga
sa atong duha ka kinabuhi

kay ikaw lagi nagpunay man lang og
lutaw-lutaw diha nga morag dunay lain nga gipaabot
og ako nga giinitan na kaayo sa adlaw
og sa dihang wala kasabot

unya gustong sabton ang tanan kon unsa gayod
ang naa sa ilalom

mitiglom ko
gisulayan ko ang tanghaga kon unsa gayod ang
mabati diha sa pag-utong

kanang gusto kang mabuhi apan
wala na nimo ang paglaban sa hangin
kanang gusto nimo ang ilang kalibotan kay
nakita mo ang mga anindot diha kanila

apan wala ka nagpadayon kay lagi
ako nabalaka man kanimo kon asa ka na kaha
gipadpad sa unos
didto sa ibabaw

adunay milungtad
ah, akong giihap dili pinaagi sa akong mga tudlo
dugay, dugay-dugay usab kon ato gayong tinud-on pagsumatotal
labaw sa kawhaan og lima na ka  tuig

apan sayod ka ba nga kini milungtad
nga kini wala gayod milubad sama sa de kolor mong sanina
nga nahumol sa akong puti nga purol

ah, tungod kini sa usa ka paagi
nga wala nimo kaayo maaninaw kanako

kanang wala pag-ambat sa mga lamigas sa ulan og init
kanang ilang pagpunay ug paak, tulod, aswat nianang tiki nga hagbay rang patay
nga gani nanimaho naman diha sa kilid sa pultahan
napiit sa dihang imo kining
kalit nga gisirad-an

kadtong punoan nga
nawalis sa milabay nga kusog kaayong hangin
nga mihay-ad sa daplin sa dalan
paingon sa Situbo
kon gidapit mo unta ako human sa usa ka semana
aron makita nako ang
iyang wa damha nga pagpangudlot
human nangatagak ang tanan niyang
mga dahon

kon nakita ko pa unta kini kuyog kanimo
mas mitoo unta ako kabahin sa gugma og
kinabuhi

apan nganong ikaw
nganong ang numero 33 ra man lagi ang imong
gipili?

alang sa kaayohan

gibuhat ko ang
angayang buhaton
maayo kini

usa ka gamay nga tulo
 lamang

gikan sa akong kumingking
mibalik kanako
ang kusog kaayong ulan

nga nagpabunga sa akong
mga kamanggahan

nagpabulak sa akong mga
ylang-ylang

gamay lang nga kaayohan
pagkadako sa anihinon
natong tanan

blocking

sama sa salibotbot
nga akong gihinayhinay og ibot
sa akong hardin nga
ambot
pila na kaadlaw wala
malibot
dris facebook gihinayhinay ko
sab og block
kadtong siging pamakak

pangutana

naa ang kapuno
gani nag-awas-awas man
apan nganong kulang man
lagi gihapon?

naa ang kadaghan
gani di na man maihap
apan nganong mangita pa
man gihapon?

naa ang daghang tubig
naglanab miawas sa balay
giwala ang isla
apan nganong giuhaw pa man
lagi ikaw gihapon?

sayod ka ka kon unsa ang kulang
sayod ka kon asa kini
kuhaon
apan nganong dili man nimo
kini buhaton?

nagtanga sa kasakit

sa diha lamang nga ikaw
natunok sa
usa ka tayaong lansang

nakaiyagak sa kasakit sa
dihang gipatuloan sa init kaayong
lana gikan sa kalayo sa
suga
sa tumoy sa dahon sa
tabako og ikaw

nakapuyo sa balay
nagtanga
sama sa usa sa akong mga
balak

hinay hinay lang

isulat ang tinood, apan

hinay-hinay lang basin
makum-ot, busa ayoha una pag

papahaluna ang mga pulong
hinay-hinay lang ug hirit morag bag

mga baraha sa atong piyat-piyat aron
dili masipyat diha sa pangandoy nga

unta modaog kita sa kaulahian, isulat
ang tinood, apan

kon mohatag kinig kasakit kon
hisgotan na gani, hinay-hinay lang

ayoha paghapnig, kanang nindot siya
lantawon diha sa kilid sa imong tiilan

sa ibabaw sa imong kiting morag irong
bisag imong gisipa anaa mikitoy ang

ikog, mipahiyom, miduol kanimo dayog
tila sa imong tiil sa imong mga kamot.

usa ka daklit

ang pipila ka tuig sama sa mga habol nga nagsapawsapaw sa higdaanan.
gum-ot
nanimaho na gani
kon hikapon baga ang abog
mabati mo nga kini
morag
gilomotan,

sulod gawas ta ning lawak. pagkadaghang gihunahuna.
nagpasad ang bulahaton alang sa mga ugma
gilabaylabayan na ang mga panghitabo nga nanglabay
wala na ang tutok
puros na lang mga daklit, pasiplat,
usa ka daklit
igo na kini
wala na ang pagbarena kon unsa kadto ug unsa kini
ug ngano
daklit lang ang paghisgot
dayon balhin sa lingkoranan, tindog kadyot, lantaw sa unahan
pamati diri, balik sa kilid sa bintana
pahungaw, wala na ang pagbulhot sa sigarilyo
human na ang pagsalig sa aso

usa lamang ka daklit nga paghisgot
dayon ilubong ang wa mauyoni sa kalimot
sama sa mga habol nga nagsapawsapaw nga walay laba nga nanimaho diha sa higdaanan

wala na kitay panahon alang niini
layo pa ang panaw, mogikan na usab kita

maong asa ba ang panagbangi?
wala. asa na ba ang atong pagahisgotan dayon awayan?
wala.

o di ba? di ba malipayon tang duha?

usa ka panghitabo sa kalibotan

nagbagotbot ang kalibotan
diha sa dalugdog
nasuko kini diha sa iyang
mga linti

nag-iyak ang mga panganod
diha sa ilang mga ulan
walay hunong pipila na kaadlaw
walay pugongpugong

midagayday ang tubig gikan sa
aping sa mga kabukiran
nahulog sa mga suba ug mga sapa
nagpadayon ang ilang panaw diha
sa kusog nga baha

sa kilid sa bungtod atua ang mga
nag-undok nga  mga balay
ang mga inahan naglung-ag sa pamahaw
ang mga amahan nagtustos sa ilang
nilikit nga lomboy
nagpahulay, nagpungko
nagpaabot sa paghunong sa ulan
adunay batang giduyan sa magulang
nanaghoy ang manghod nga lalaki
misayaw ang anak nga tunga-tunga
sa higdaanan

miabot ang dakong baha ug gidagit
silang tanan
gilaknit sa payag
nadungog ang kusog nga mga syagit dayon
mibanos ang lalom nga kahilom


nawagtang ang aso gikan sa dapog
misutoy sa langit
morag nangamuyo
nagpadayon gihapon diha sa paghilak ang mga
panganod

uwat

pagkadagko gayod
sa gipili nga mga kasag

nalipay ka nga naghandom
unya sa ilang mga unod
diha sa dakong lawas og
paak

baye ang imong gipili
nagtubod ang imong laway
sa mga aligi

pagkagabii diha sa pagpangaon
dili nako mahulagway ang
imong nawong sa
kasuko

pagkadagko sa mga balayan
nga walay sulod
pagkadaghan sa mga tipaka
nga walay unod

kalibotan

dili nako
mahakop ang kalibotan

ang iyang mga dalan
nagsanga-sanga

unya wala may
kataposan

ang iyang dagat
pagkalapad

bisan gani ug ania ako
diri tupad sa mga panganod

wala gihapoy mga utlanan
kining lingin nga
kalibotan

usa ka estranghero

kon mogahi na gani ang
imong ulo

sahay molantaw ko nimo
dugay

unya makapangutana ko
kon kinsa ka?

kay morag ang akong
gikapuyo sa pipila ka tuig

nga dili na mopatoo kanako
usa na ka
estranghero

ang kabilla sa pantalan

ang mga luha sa
kabilya

taya nga gisalod
sa

dagat nga taas
og dila

kapobrehon

gabiing
mamingaw
uhaw
nga kasingkasing
hinumdumi
ang kanhiayng
kalisod
diha sa kagutom

kalimti ang
kamingaw
kutoy nga tiyan
kaniadto
kurog nga mga
tudlo
wa kaila niana

ang pait nga kahimtang

nagkaon siyang
nag-inosara,

buwad ang sud-an,
ang kan-on bahaw

kon unsa ang sa buntag
mao sab ang udto hangtod
na ang kagabhion

nagkaon siyang
nag-inosara

miabot ka, dayog sulod
sa kwarto

nakatulog sab kang
nag-inosara

migawas siya sa balay
milingkod sa plaza

siya lang usab
nag-inosara

pagkaduol ra gayod unta
apan nganong pagkalayo?

usa ka balay, apan
wala na ang magtiayon

unta dili moiyak ang
mga bitoon

unta dili mawa ang
buwan diha sa kangitngit

unta dili na lang nila
palongon ang mga suga

unta dili na lang manirado
ang mga bintana

gusto niyang madungog
ang pag-iyak sa puya

gipangita niya ang pahiyom
sa kaniadto

untao moabot na lang
ang kamatayon sa kaadlawon

ang pagbuswak

dugay kong gipaabot
ang pagbuswak

kapin sa unom ka bulan
napulo ka kagabhion

miabot ka isip usa ka
blankong papel

usa ka baroto nga walay
timon ug katig

gisulat ko ang akong
kamingaw

gisakyan ko ang usa
ka paglutawlutaw

ang imong pagbuswak
usa ka dakong bakak

papel nga gugma

ang papel sa saad
mao lang nga kini gision

aron mawa sa dayon
imo pa kining sunugon

ang papel nga gugma
motapak dayon

sunugon sab dayon
paluparon sa langit

sa usa ka kagabhion
makita mo ang bitoon